Samen

Op de radio hoorde ik een NCRVer zeggen: Neem de mensen zoals ze zijn, anderen zijn er niet! Het schijnt een citaat te zijn van de jurist Konrad Adenauer (1876-1967), bijgenaamd Der Alte, 1e bondskanselier van voormalig West-Duitsland in de periode 1949 tot 1963. Een mooi en intrigerend citaat vind ik! Verder hebben ze het bij de NCRV over 'Samen op de wereld' en over 'Aandacht voor mensen', 'Nieuwsgierigheid naar anderen' en 'Open staan voor elkaar', want een tolerante samenleving is een krachtige samenleving! Niet dat ik iets met de NCRV heb, ik ben geen lid of zo maar ik vind het mooie oneliners. Niks mis mee, en dat zal elk weldenkend mens denk ik beamen!

Maar hoe ga je er in de praktijk mee om? Als ik mezelf als maatstaf neem, wie zou ik trouwens anders moeten nemen, bak ik er al niet veel van. Maar al te vaak maak ik me kwaad, kwaad op de ander, kwaad op mezelf en kwaad over van alles en nogwat. Mijn tolerantie is vaak ver te zoeken, als het niet helemaal gaat zoals ik wil. De boel nemen zoals het is, zit kennelijk niet of nauwelijks in mijn aard. Overigens ben ik er wel van overtuigt dat je ook niet alles maar zonder slag of stoot moet tolereren!

En toch spreken de oneliners die de NCRV voor haar promotiebeleid bezigt mij erg aan. De wereld waarin je bent geboren is zoals hij is, en zo moet je hem accepteren ook. Voor mij en de medemens wisselen hoogtepunten, dieptepunten, meevallers en tegenvallers zich af met de regelmaat van een klok. Niet wijzen naar anderen als het even niet meezit, en zeker niet klagen. Maar zoals gezegd gaat me zo'n levenshouding nogal moeilijk af, al zit er denk ik wel enige vooruitgang in. En dat moet ook, want zo kan je misschien toch een steentje bijdragen om het leven op dit ondermaanse, samen met de anderen voor jezelf en iedereen een stukje leefbaarder te maken.