raadsel

Nou had ik het in 'Samen', mijn vorige stukje over acceptatie, tolerantie, nemen zoals het is, niet altijd maar kwaad worden om dit of dat, niet wijzen naar anderen en zeker niet klagen. Desalniettemin gaf ik evengoed ook wel aan niet alles maar zonder slag of stoot te tolereren, er zijn grenzen.

Onlangs schoot ik echter door een lullig akkefietje met m'n auto, alweer pijlsnel over mijn acceptatiegrens heen. Liep ik 's avonds laat na het repeteren met mijn muziekgroepje naar m'n auto, zie ik de hele achterruit aan gruzelementen liggen. Wie heeft me dat gvd geflikt! Het eerste waaraan ik uiteraard dacht was diefstal, maar wat? Voor zover ik wist had ik niets in de auto achtergelaten. Bovendien, inbreken doe je toch via een zijruit lijkt mij, dan kan je tenminste het portier openen. Gelukkig regende het niet, anders had ik ook nog schade kunnen hebben aan de apparatuur onder de bagageruimtevloer.

Raadselachtig, ik kan mij toch niet voorstellen dat iemand zomaar uit balorigheid die ruit heeft ingeslagen of gegooid. Ik zag ook geen steen of een ander zwaar voorwerp liggen. Ook leek het me sterk dat het door een opspattend steentje zou zijn veroorzaakt, zo'n ruit heb je niet zomaar kapot. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn dat een andere (hogere?) auto mij daar met keren heeft geraakt. Maar hoe dan ook, toen ik m'n auto in de vooravond op deze plek parkeerde, zat de achterruit er nog ongeschonden in, terwijl hij nu aan diggels lag. Ergerlijk, laaiend was ik!

Evengoed heb ik er toch niet minder om geslapen. Wakker en uitgerust stond ik de andere morgen al om negen uur bij m'n garage voor een nieuwe achterruit. Maar dat ik me alleen door een beetje malheur aan dat stomme autootje toch weer zo nijdig heb gemaakt op de andere, de grote onbekende, viel me van mezelf wel weer even een beetje tegen. Er valt nog een hoop te leren!