rockband

'Jethro Tull' is een progressieve Britse (folk)rockband die al sinds 1968 meedraait. (De naam Jethro Tull werd in de beginjaren aangedragen door hun boekingsagent, een enthousiaste geschiedenisfanaat die wist te vertellen dat dat de naam was van een 18e eeuwse landbouwkundige die de zaaimachine had uitgevonden) Afgelopen woensdagavond trad de vaste band bestaande uit Ian Anderson (zang,dwarsfluit,akoestisch gitaar) Martin Barre (elektrisch en akoestisch gitaar,mandoline en soms dwarsfluit) David Goodier (basgitaar en klokkenspel) John O'Hara (keyboards en accordeon) en Doane Perry (drums en percussie) op in de Dommelsch zaal van Popcentrum 013 in Tilburg.

Tot onze verrassing waren we door J en C uitgenodigd voor dit concert. 't Was even een eindje rijden, maar het was zeer de moeite waard. Bovendien waren we voor aanvang van het concert met een hapje en een drankje op een zonnig terras alweer volop bijgekomen van onze reisbeslommeringen. Rond halfnegen was de Dommelsch-zaal mudjevol en zat of stond iedereen verwachtingsvol naar het podium te kijken. Tien minuten later was het zover en kwamen de heren op met het bekende nummer Cross-Eyed Mary. Ik vond het prachtig, ondanks dat het geluid wel erg zacht over kwam, en er bovendien zo af en toe ook nog een vals nootje te horen viel. Zou dat nou komen doordat vermoeiende gestunt op één been van Anderson op z'n ouwe dag, of zou het sowieso de leeftijd zijn? Ach, wat deed het er ook toe, het was evengoed prachtig. En het tweede nummer Beggar's Farm kwam al veel beter uit de verf, misschien mede doordat de geluidstechnicus kennelijk de juiste knoppen had gevonden. Prachtige nummers als Bachs Bourée, A Change Of Horses, Aqualung en nog meer. De reactie van het publiek werkte kennelijk aanstekelijk, steeds beter speelde de band. Met de uitsmijter Locomotive Breath gepaard met een stel kwekkende tuthola's vlak achter m'n rug als toegift gevolgd door een overweldigend applaus, kwam een einde aan een prachtige muziekavond in Tilburg.