De stukjes die ik sinds enige tijd schrijf middels dit medium, illustreer ik ter verheldering doorgaans met een collage, welke digitaal is samengesteld uit negen verschillende van toepassing zijnde al of niet zelf gemaakte foto's, tekeningen en/of teksten. Tijdens het maken van de collage streef ik er dan naar, dat ik met de centrale afbeelding in de serie van negen, de essentie van het geschreven stukje het sterkst benader.
De collage is eigenlijk een kunstvorm die zeker al zo'n 100 jaar bestaat. Het woord collage komt uit het Frans, van het werkwoord coller, waar het plakken of kleven betekent. Technisch is het maken van een collage niet moeilijk, plakken hebben we allemaal op de kleuterschool geleerd, en in aanleg zit in iedereen wel een beetje creativiteit. Dus om je kijk op bepaalde gebeurtenissen of personen op deze manier te laten zien, heb je weinig meer nodig dan een vel papier, wat krantenknipsels en een tube lijm. Voor die en gene heb ik op deze manier in het verleden verscheidene collages gemaakt. Maar ik denk hierbij ook met plezier terug aan de ingelijste, en vast nog op zolder staande verschillende door familie en vrienden gemaakte collages, die we in het verleden zelf hebben gekregen toen we iets hadden te vieren.
In de kunst wordt Pablo Picasso min of meer als de uitvinder van de collagetechniek gezien. Begin 20e eeuw, tijdens zijn kubistische periode maakte hij veelvuldig gebruik van deze techniek, in genoemde stroming al snel gevolgt door kunstenaars als Juan Gris en Georges Braque. Maar ook in kunststromingen als het dadaïsme (Kurt Schwitters, Hannah Hoch, Raoul Hausmann) het surrealisme (Max Ernst) en de pop art (Richard Hamilton) werd de techniek toegepast.
We leven nu in het digitale tijdperk, het aan de collage ten grondslag liggende plak- en knipwerk, is met programma's als bijvoorbeeld Picasa2 gereduceerd tot een fluitje van een cent. Maar ik blijf het desalniettemin leuk werk vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten