donderdag, juni 07, 2007

wandelen



Het eeuwen oude landschap nabij Driedorp en Slichtenhorst in de Gelderse Vallei, is in tegenstelling tot diverse andere landschappen in de regio, gelukkig niet door ruilverkavelingsactiviteiten aangetast. Verscholen in een bescheiden hoek achter Nijkerk, schijnen er nog niet veel mensen te zijn die dit landgoed, dat tot voor kort nog voor de publieke wandelaar gesloten was, hebben ontdekt. Maar nu het onlangs in de krant gestaan heeft onder het kopje fraaie landschapswandelingen zal dat vrees ik snel veranderen. Het één en ander heeft er uiteraard toe bijgedragen, dat het landgoed Slichtenhorst zich nu (nog) als een buitengewoon aangenaam en afwisselende wildernis manifesteert.

De prachtige wandeling van om en nabij 7 km die we vanmorgen bij mooi, maar iets te warm weer door dit gebied hebben gemaakt, ervoer ik toch ook wel weer als een déjà vu. Deze gemoedsstemming werd niet in de eerste plaats veroorzaakt omdat we hier in de buurt afgelopen dinsdagavond ook al een rondje hadden gewandeld. Nee, de herinnering ging terug tot 1965, de tijd dat we een paar jaar op de Deuverdenseweg 6, nabij de Donkeresteeg woonden. Een gebied op ongeveer 5 km oostelijk liggend van hier en, zeker in die tijd, vrijwel identiek.

Ook daar veel afwisseling, boerenhoeven, weiden, akkers, begroeide verhogingen en bosschages in een vrij moerassig landschap. Het vriendelijke watertje wat de Deuverdensebeek doorgaans was, zwol tijdens een regenperiode op tot een ongekend woest kolkende stroom. De Deuverdenseweg, een zandweg, veranderde dan door de forse overstromingen in drijfzand, waar je tot ongeveer aan je middel in kon blijven steken als je niet uitkeek. Na een dag regen leek gewoon thuiskomen van je werk over deze weg op een ware survivaltocht. Ik vond het prachtig, maar die mening werd niet door iedereen in dat huis gedeeld. Toen ons eerste kindje daar geboren was, en we er wel eens met de kinderwagen op uit wilden, voelde ik mij destijds in dit soort situaties toch ook wel enigszins van de buitenwereld afgesloten.

Terugkomend op de wildernis van Slichtenhorst. Een prachtig natuurgebied met een gevarieerde ruimtelijkheid en vegetatie, en veel wild springt er voor je voeten weg, reën, hazen en konijnen zagen we bij de vleet, en uiteraard zie en hoor je er natuurlijk allerlei soorten vogels. Ook is het er volgens mij voor Nederlandse begrippen voor bijzonder lange periodes echt stil. Verder zijn we daar bij beide wandelingen deze week geen mens tegen gekomen. We hebben ons voorgenomen hier vaker te gaan wandelen!

Geen opmerkingen: