Melancholie

Ik zit te luisteren naar 'Sittin' on the dock of the bay', een nummer uit 1967 van Otis Redding (1941-1967) dat momenteel in de Evergreen TOP 1000 geloof ik nog op nummer 151 staat. Het prachtige nummer brengt mij in een weemoedige stemming. Hoe dat komt weet ik niet, maar het overkomt mij steeds vaker. Tijdstip van de dag, lichtval, stilte voor de storm, het kan van alles zijn dat het melancholische mijmeren bij mij in gang weet te zetten. Deze keer dus 'Sittin' on the dock of the bay'. 

Het van de vroege ochtend tot de late avond aan de baai zitten genieten, alleen kijken naar golven en schepen, verder niks. Het doet mij denken aan m'n zeiltochten vroeger op zee. Bij het krieken van de dag de zon boven de horizon zien uitkomen en verder niets anders dan geruis van golven om me heen. Ik zit in de kuip met mijn rug tegen het schot, de automaat houd me feilloos op koers, de zeilen staan er mooi bij, dat is het, wat een geluk. Binnen liggen er nog een paar op één oor. Ik hoop dat ze dat nog een tijdje volhouden, heerlijk zo, even een paar uurtjes alleen!

   

Songtekst

Sittin' in the mornin' sun I'll be sittin' when the evenin' comes Watching the ships roll in Then I watch 'em roll away again, yeah 

I'm sittin' on the dock of the bay Watchin' the tide roll away, ooh I'm just sittin' on the dock of the bay Wastin' time

I left my home in Georgia Headed for the Frisco Bay 'Cause I've had nothin' to live for It look like nothin's gonna come my way 

So I'm just gon' sittin' on the dock of the bay Watchin' the tide roll away, ooh I'm sittin' on the dock of the bay, wastin' time 

Look like nothin's gonna change Everything still remains the same I can't do what ten people tell me to do So I guess I'll remain the same, yes 

Sittin' here restin' my bones And this loneliness won't leave me alone, listen Two thousand miles, I roam Just to make this dock my home 

Now I'm just gon' sit, at the dock of the bay Watchin' the tide roll away, ooh yeah Sittin' on the dock of the bay Wastin' time