de Texelse vuurtoren

De werkelijkheid is niet altijd wat je ziet. Dingen zijn altijd gelaagd, las ik in de Volkskrant in een artikel van Ernst Arbouw over de tweede wereldoorlog. Het één en ander n.a.v. de Russische melding onlangs, dat het een bataljon met Oekraïense krijgsgevangenen heeft gevormd die zich daarvoor vrijwillig hebben aangemeld. 

Op Texel was in de tweede wereldoorlog een eenheid Georgiërs actief aan de kant van de Duitsers. Bevelhebbers twijfelden vaak aan de loyaliteit van dergelijke eenheden. Begrijpelijk, want op Texel kwamen de Georgiërs in opstand tegen hun Duitse medesoldaten en vermoordden er vierhonderd. Dat de Georgiërs dat uiteindelijk in een bitterharde strijd met de Duitsers op de noordpunt van het eiland rond de Texelse vuurtoren slecht is bekomen, is een alom bekend verhaal.

Dat de Texelse vuurtoren, die ik toch zo goed dacht te kennen, uit twee torens bestaat was mij echter onbekend. Namelijk de zichtbare buitentoren, gebouwd in 1948, en de onzichtbare binnentoren, gebouwd in 1864. De oude binnentoren was tijdens de gevechten tussen de Georgiërs en de Duitsers dusdanig beschadigd dat er een nieuwe moest komen. De goedkoopste oplossing was een nieuwe toren bouwen rond de resten van de oude toren. Ze hebben de oude toren gewoon een nieuw ruimzittend jasje gegeven!