Onlangs heb ik
'Beschaafden in het land der barbaren' gelezen van Joseph Roth (1894-1939). Joseph Roth was naast schrijver van beroemde romans als 'Radetzkymars' en 'Hotel Savoy' ook een rusteloze journalist die in het interbellum, een tijd waarin het net als nu gistte van spanningen en conflicten tussen staten en binnen landen, als een razende reporter door Europa trok. Hij woonde graag in hotels, en dat stuurde zijn pen. Hij zocht in al zijn Europese verblijfplaatsen verdieping in de politieke turbulentie van die dagen en het effect daarvan op gewone mensen. In
'Beschaafden in het land der barbaren' zijn die reisreportages gebundeld, mooi vertaald door Els Snick (1966). Opvallend vond ik de actualiteit van zijn verhalen van bijna 100 jaar geleden. Niks nieuws onder de zon!
Roth heeft in zijn korte bestaan op dit ondermaanse heel wat afgeschreven. Terwijl het in zijn privéleven allesbehalve op rolletjes liep. Zijn leven werd vanaf 1928 overschaduwd door de schizofrenie van zijn jonge vrouw Friederike Roth-Reichler (1900-1940), die later zou worden vermoord door de nazi's. Zelf stierf Roth arm en berooid in Parijs aan de gevolgen van alcoholisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten