zaterdag, februari 01, 2020

Ode aan een weids landschap


Afgelopen woensdag reed ik met mijn vrienden Jan Z. en Henk R. vanaf Amsterdam via Durgerdam over de Zuyderzeedijk naar Warder (Zeevang). Her en der zagen we blauwe vlaggen wapperen met het opschrift Zuyderzeedijk, een monument! De petitie waar ik op 8 april 2017 in mijn stukje 'dijk van Durgerdam tot Hoorn' gewag van maakte, heeft niet mogen baten. De oude Zuyderzeedijk, nu Markermeerdijk, moet van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier ondanks alle protesten als een 'primaire waterkering' worden gezien, en als zodanig aan de strengste eisen voldoen. De dijk zal daardoor in de toekomst een stuk grover worden en de karakteristieke kleinschalige uitstraling verliezen. 'Hoe het failliet van de rechtstaat de ondergang inluidt van een 800-jarige dijk', schreef de aanwonende filosoof en emeritus hoogleraar Fons Elders vorig jaar nog in een ingezonden bijdrage. Het zij zo.

Gelukkig konden we afgelopen woensdag nog van het landschap op en rond de 800 jaar oude dijk genieten. Aan de buitenkant de uitgestrektheid van het Markermeer, de voormalige Zuyderzee, aan de binnenkant het uitzicht over weidse polders als o.m. de Beemster, Purmer en Wijde Wormer. Op weg naar de boerderij, de plek nabij Warder (Zeevang) waar mijn vriend Jan Z. in de jaren zeventig met Fons Elders, (tekst) Meino Zeillemaker, Ed van der Elsken, Pieter Boersma (fotografie) en Josje Pollmann (layout) heeft meegewerkt aan de realisatie van een z.g. experimenteel landschapsproject 'Zeevang' met de titel Lucht, water, vuur, aarde (zie boek ISBN: 9789062100743). (Fons Elders was als filosoof geïnteresseerd in het zichtbaar en tastbaar maken van zijn ideeën. In samenwerking met architecten en kunstenaars realiseerde hij diverse landschapsprojecten). Jan Z. wilde wel eens zien hoe de lucht, water, vuur en aardeplek 'Zeevang' van destijds er nu, na ruim 43 jaar, bijlag. Plekkologiestudie, noemt hij zoiets vaak gekscherend. Maar voor het zover was, hebben we eerst nog wel even geluncht in het L'Auberge Damhotel te Edam.

Ze waren de boerderij net achter de dijk nabij Warder aan het verbouwen, nieuwe raampartijen, dat soort dingen zo te zien. En de houten woning, schuin achter de boerderij stond er volgens Jan Z. destijds niet. Maar verder was alles nog als toen. Het karakteristieke dijklandschap aan de voorkant van de boerderij, en het fraaie uitzicht op het weidse polderlandschap aan de achterkant. Ben benieuwd hoe de veranderingen aan de Zuyderzeedijk hier de komende tijd zullen uitpakken!

Geen opmerkingen: