dinsdag, juli 10, 2018

vliegtuigverhaaltje van weleer


Geïnspireerd door de didu-rubriek van de Volkskrant 'Het beste vliegtuigverhaal in 200 woorden', hierbij mijn verhaal. Langgeleden vloog ik op een namiddag met mijn vrouw, oudste dochter en toenmalige schoonzoon, die net zijn vliegbrevet had behaald, in een 4-persoons Piper Warrior II van Medford naar New York, v.v. 300 km. Spannend! Keuvelend over het mooie uitzicht, begon plotseling de deur aan mijn kant, ik zat naast mijn schoonzoon die vloog, heftig te rammelen. Schrikken, hij zat niet goed dicht, wat nu? Noodgedwongen moesten we een plek vinden om te kunnen landen. Die vonden we op een stille strip in the middle of nowhere, alwaar het euvel snel verholpen werd.

Terug in de lucht zagen we de skyline van New York in de verte opdoemen. We naderden Manhattan over de Verrazano Narrows Bridge en de Hudson River. De ondergaande zon zette de gebouwen in een gouden gloed. In de enorme glazen gevels zagen we de schaduw van ons vliegtuigje weerspiegeld. Prachtig! Met een grote boog over de Hudson River begonnen we aan de terugtocht. Gevangen in de laatste zonnestralen, gleed het Vrijheidsbeeld op Liberty Island onder ons door. Stilaan werd de avondsfeer luister bijgezet door de lichtjes die in het landschap onder ons verschenen.

Geen opmerkingen: