In de tentoonstelling L’histoire kaputt van Alex van Warmerdam in filmmuseum Eye worden zo'n beetje alle facetten van zijn kunstenaarsschap belicht. Film, theater, vormgeving, schilderkunst noem maar op, in elk onderdeel toont de eigenzinnige en nuchtere verbeeldingskracht van van Warmerdam zich in de meest bizarre en raadselachtige uitingen. Een wonderlijke maar vooral ook vermakelijke wereld die me, ondanks het feit dat veel materiaal mij bekend voorkwam, bleef verbazen, en mij niet alleen denk ik. Alex van Warmerdam L’histoire kaputt, een boeiende expositie, maar op een gegeven moment hadden we het uiteraard gezien. We hadden trouwens ook trek gekregen, voor de lunch zijn we daarom met z'n viertjes maar neergestreken in het amfitheaterachtige Eye restaurant met dat prachtige uitzicht over het dynamische IJ.
De beklimming van de A'dam Toren (architect Claus van Wageningen), de voormalige Shell-toren uit 1971, destijds gebouwd naar een ontwerp van architect A. Staal, was ons volgende doel. Een lift die je a.h.w. lanceerd naar het z.g. observatieplatform 'A'dam Lookout' op een hoogte van ca. 85 meter boven straatniveau heeft uiteraard weinig met een fysieke beklimming te maken, maar dat terzijde. De lift was trouwens uniek, onder begeleiding van muzikale klanken tijdens de tocht omhoog, zag je door het glazen plafond van de liftkooi de van Led-verlichting voorziene wanden van de liftschacht in wisselende kleuren voorbij flitsen, om een aantal seconden later onder het prachtige, eveneens middels Led-strips vormgegeven plafond van de liftschacht, tot stilstand te komen. Een kaleidoscopische ervaring zal ik maar zeggen.
Vanaf het observatieplatform hadden we rondom een magnefiek uitzicht over de stad en de verre omgeving. Richting Noordzee kijkend kon ik in de verte zelfs de duinenrij waarnemen, en de andere kant opkijkend zag je de bebouwing van Almere goed. Prachtig allemaal, en dan was daar ook nog de schommel, 'Over The Edge' genaamd, samen met mijn zus J, de animator in deze, hebben we ons stevig gezekerd in een veiligheidsbeugel, hoog in het zwerk een aantal minuten buiten het gebouw laten slingeren. Een bijzondere ervaring!
Terug op straatniveau wilden we foto-expositie 'Wasteland' van World Press Photo-winnaar Kadir van Lohuizen bekijken. In deze expositie, te zien in een aantal zeecontainers, opgesteld tegenover de A'dam Toren, laat hij de impact van wereldwijde afvalstromen zien. Van vijf wereldsteden heeft hij daartoe de belangrijkste afvalstromen in beeld gebracht t.w. Tokio, New York, Jakarta, Sao Paolo, Lagos en Amsterdam. Een visueel verhaal dus over de afval-industrie. De foto-expositie zou volgens Bartjens open moeten zijn, maar aan welke deur we ook rukten, alles zat op slot!
Jammer, dan maar voor een aperitief naar het even verderop gelegen café De Pont, ook leuk. Daarna hebben we in parkeergarage Amsterdam Toren de auto maar weer eens opgezocht. Even nog hebben we het plan opgevat om aan de overkant van het IJ, in het REM Eiland Restaurant te gaan eten, maar de drukte speelde ons zoveel parten onderweg, dat we uiteindelijk maar de eerste de beste afslag naar de A10 hebben genomen. In restaurant 'Monopole' in Harderwijk hebben we tenslotte ons dagje Amsterdam Overhoeks met een eenvoudig doch voedzaam hapje bezegeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten