zaterdag, augustus 20, 2016

Fietsen, wandelen en neuzen


Ons geplande fietstochtje nabij Oud-Amalisweerd stagneerde een beetje tijdens de bezichtiging van het Fort bij Vechten. Het hield ons langer bezig dan verwacht, waar we overigens totaal niet mee zaten. Een boeiend gebiedje van totaal 23 ha, waarvan 17 ha binnen de gracht, dat gebouwd is rond de zeventiger jaren van de 19e eeuw als onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. In het gebiedje, dat sinds 1996 eigendom is van Staatsbosbeheer, is in één van de gebouwen sinds vorig jaar het Waterliniemuseum Fort bij Vechten gevestigd. We hebben echter onze activiteit tijdens het bezoek, mede door het mooie weer, beperkt tot een wandeling over het sterk geaccidenteerde terrein. Het Waterliniemuseum houden we nog wel een keer tegoed.

Nu we het op één na grootste fort van de Nieuwe Hollandse Waterlinie hadden bezichtigt, wilden we uiteraard ook het nabij gelegen Fort Rijnauwen, het grootste, en volgens Staatsbosbeheer ook het mooiste fort van de Nieuwe Hollandse Waterlinie gaan bekijken. Evenals Fort bij Vechten had ook Fort Rijnauwen destijds tot taak om de z.g. Houtense Vlakte af te sluiten. Het fort is voor het publiek echter beperkt toegankelijk, en dat hebben we gemerkt. Verkeerde dag, verkeerd tijdstip, en zo houden we dus ook een bezoek aan Fort Rijnauwen nog een keer tegoed! Na de lunch bij Stayokay, op een mooi idyllisch plekje, hebben we alvorens de auto weer op te zoeken, in de unieke en bosrijke omgeving van de Kromme Rijn nog een aardig tochtje gefietst!


Toen we 's anderendaags even na het middaguur bij Herberg De Kop van 't Land (43) waren aangekomen bleek deze gesloten. Wat nu, ons plan was om na de lunch vandaar af verder de Biesbosch in te fietsen en weer in Werkendam (30), ons vertrekpunt die ochtend, te eindigen. Omdat we geen eten bij ons hadden, besloten we ad hoc het fietsrondje dan maar om te klappen, d.w.z. niet via de Biesbosch, waar we verder geen eetgelegenheden meer zouden tegenkomen, maar via de noordelijke oever van de Beneden Merwede terug naar Werkendam. De enigszins sarcastische opmerking van J over een goede voorbereiding heb ik maar niet gehoord. Wie verwacht nou ook dat zo'n herberg, nota bene in het hoogseizoen, gesloten is. Jammer, volgende keer beter, dan maar een hapje in Baanhoek of waar dan ook.

Afgezien van de straffe wind waar we recht tegenin moesten trappen, viel de route terug naar Werkendam via Baanhoek, Sliedrecht, Hardinxveld en Boven-Hardinxveld me eerlijk gezegd niet tegen. Af en toe een vervelend stukje met wat langsrazend verkeer, maar overwegend prima verkeersluwe fietspaden. Toen we bij de pont in Boven-Hardinxveld (51) aankwamen, zagen we hem net voor de neus wegvaren. Pech, maar een halfuurtje op een bankje in de zon, kijkend naar de overkant en de drukte op de rivier, er zijn beroerdere manieren om de tijd te slechten. Voordat we er erg in hadden konden we aan boord, en waren we even later terug in Werkendam (30).

Geen opmerkingen: