zondag, december 11, 2011
radar
Port of Dover, voorjaar 1991 's ochtends rond 07.00 uur. We hoorden het oorverdovende gebrul van een Hovercraft van dichtbij, maar door de dikke mist zagen we het gevaarte niet. (zie ook m'n stukje Mist van 2 januari 2008) We hoopten maar dat ze het bliebje van onze reflector wel zouden zien op hun radarscherm. We lagen volgens onze AP navigator weliswaar nog iets buiten de aanloopkoers van die grote jongens op de stuurboordsingang van Port of Dover, en ook van Dover Coastguard, die ik al eerder had opgeroepen hadden we geen bijzondere opmerkingen of waarschuwingen door gekregen. Maar je weet toch maar nooit, om bij de voor ons verplichte bakboordsingang te komen, moesten we toch die stuurboordaanloop veilig zien te kruisen. Maar bovendien wijkt voor hetzelfde geld zo'n kolos iets van z'n koers af en kan je de klos zijn. Met al dat akoestische geweld om ons heen, werd de opgebouwde spanning van de oversteek, waarbij we midden in Dover Strait, ofwel één van de drukste vaarwaters ter wereld, plotseling waren overvallen door een dikke zeemist a.h.w. opgevoerd tot een climax. Ik vond het als schippertje van de Felis Onca IV maar een stressvolle situatie, hoewel ik m'n best deed dat niet al te veel te laten merken. Maar ik voelde de spanning toch ook bij de overige drie opvarenden. Jammer, want het kan zo mooi zijn, de vorige keren dat we hier waren konden we beide haveningangen met die mooie witte krijtrotsen op de achtergrond al van heinde en verre zien liggen. Enfin, het was niet anders, we zijn gelukkig veilig en wel de haven ingekomen. Maar ik heb me toen wel voorgenomen radar aan te schaffen, echt een must als je op zee vaart! Toch kwam het er niet direct van, erger nog pas in 1999, toen we de Swing, onze nieuwe boot kochten. Al die jaren is het zonder radar gelukkig goed gegaan op zee, terwijl we toch best wel vaak in mist verzeild zijn geraakt. (zie o.a. m'n stukje Pin Mill van 16 juli 2009) Maar het was toch maar zelden zo hectisch als toen op die vroege ochtend in Dover Strait met dat dynamische gebeuren vóór Port of Dover!
Maar goed, als je dan radar aan boord hebt, is het ook wel handig als je er mee om kan gaan. En dat was in het begin vaak lastiger dan ik dacht. Clutter (valse bliebs) op het radarscherm, veroorzaakt door o.a. een woelige zee, belemmerden je vaak het zicht op de serieuze bliebs. Veel clutter kon je uitzeven, maar deed je dat te enthousiast, dan zeefde je ook de serieuze bliebs uit en dat was natuurlijk niet de bedoeling. Het heeft best even geduurd voordat ik daar een beetje bedreven in was. Ik denk nog weleens aan die keer toen we terug kwamen uit Noorwegen, we hadden mee gedaan aan de Colin Archer Memorial Race van Lauwersoog naar Stavern. (zie m'n stukje CAMR van 4 februari '08) Storm, 8 Bft. in de Duitse Bocht, iets na middernacht kwamen we aan bij de eerste van de twee drukke shippinglanes boven de Waddeneilanden naar o.a. Hamburg en Bremerhaven, die we bij een aandewindse koers moesten kruisen. Grote golven en pikkedonker, sowieso zag je niks als je in een golfdal zat. En aan de radar had ik ook niks, het was één en al clutter. Om dat te kunnen zeven moest ik één hand vrij maken voor de knopjes, maar dat lukte me van geen kant. M'n stuurautomaat kon het natuurgeweld niet aan, en ik had beide handen nodig aan het roer om op koers te blijven. Met gekrulde teentjes van spanning stoven we beide shippinglanes over bij een zicht van nul komma nul meter in de golfdalen. Het is gelukkig allemaal goed gegaan, maar toen we in de vroege ochtend in de verte de gigantisch wit schuimende zeeën boven de Gronden van Stortemelk zagen, leek het ons ondanks de afnemende wind maar verstandiger deze afslag niet te nemen, en maar door te varen naar Den Helder. Maar goed dit was dus wel een voorbeeld van hoe je het niet moest doen met radar. Ik had de installatie natuurlijk eerder moeten afstellen op zwaar weer, in ieder geval voordat we echt in de shit zaten. Ik had weer wat geleerd, een dergelijke situatie is me nadien dan ook niet vaak meer overkomen. En daarom blijf ik maar zeggen, varen op zee zonder radar is eigenlijk onverantwoord. Radar op zee is echt een must!
Als alles goed is ingesteld, en je alle objecten om je heen in welke omstandigheid dan ook goed op het scherm kan volgen, geeft dat ondanks het feit dat je sowieso alert moet blijven, voor schipper en bemanning een zee van rust! Ik heb van mijn radar in iedergeval een hoop plezier gehad.
Met de Swing is de radarinstallatie uiteraard ook verkocht. (zie m'n stukje 'verkocht' van 27 november 2011) Maar wel een radarinstallatie die het toevallig afgelopen vaarseizoen begeven had. Bij de verkoop was echter wel bedongen dat ik zou zorgen voor een weer werkende radarinstallatie. Met een service monteur van Holland Nautic alles nagelopen, scanner in de mast, diverse aansluitingen etc. etc. Uiteindelijk was het duidelijk dat het beeldscherm binnen de boosdoener was, een haperende interface of zoiets, het zal wel. Het beeldscherm is meegenomen naar de werkplaats, waar ze het inmiddels gelukkig voor een redelijk prijsje hebben kunnen repareren. De nieuwe eigenaar vertelde me dat hij voorlopig gaat varen op de Spiegelplas bij Nederhorst den Berg. Als hij daar een keer een boeitje zal schampen, kan hij in iedergeval niet zeggen dat hij de boei niet gezien heeft omdat de radar het niet deed. Ik realiseer me dat deze uitlating mogelijk een beetje cynisch kan overkomen, maar dat neemt niet weg dat ik de eis van de nieuwe eigenaar natuurlijk maar al te goed begrijp!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten