dinsdag, november 29, 2011

seinpistool


Het was heus geen klapperpistooltje, mijn 'Olin' seinpistool, kaliber 4. Je schoot er zo'n dikke rooie COMET lichtkogel 300 meter loodrecht het zwerk mee in! Vanaf die hoogte zakte de lichtkogel vervolgens dan weer langzaam aan een klein parachuutje terug naar meer aardse sferen. Geen speelgoed dus, ik moest er destijds zelfs een wapenvergunning voor aanvragen!

Het (vuur)wapen alsmede de munitie diende in een afsluitbare kluis te worden opgeslagen. Tijdens controles thuis, ik heb er drie gehad in al die jaren, vertelde ik de controlerend ambtenaar steevast dat het seinpistool daar lag waar het thuis hoorde, namelijk voor het grijpen op m'n bootje! Weliswaar incl. munitie keurig opgeborgen in een plastic kokertje aan de wand. Maar omdat nou een kluis te noemen? Hoe dan ook, ik ben er altijd mee weggekomen! Maar ja, ik moest wel altijd één keer per jaar naar het politiebureau om m'n wapenvergunning te verlengen. Ik betaalde dan een tientje, kreeg een nieuwe jaarstempel op m'n vergunning en mocht weer vertrekken.

Ik heb godzijdank het seinpistool nooit serieus hoeven te gebruiken, de paar keer dat ik het gebruikt heb, was op een oudejaarsavond thuis. Met een slokje op en veel gebaar schoof ik dan een lichtkogelpatroon in de loop, klapte het wapen dicht, loop omhoog, spannen en hadsjiekidee. Prachtig, applaus, de a's en o's waren vaak niet van de lucht. Nog helder voor m'n geest staat een rustige oudejaarsavond samen met J. Klokslag 12.00 uur togen we naar buiten, de tuin in, met fotocamera op statief stelden we ons naast elkaar op voor de lens, ontstaken een handstakellicht achter onze rug, en richten ons seinpistool op de maan, boem! Gelukkig nieuwjaar en blijf gezond!


We zullen vanaf heden iets anders moeten verzinnen. Want vandaag heb ik m'n seinpistool en m'n wapenvergunning op het politiebureau ingeleverd. Het één en ander ter vernietiging, want wat moet ik er nog mee nu we geen schip meer hebben. Weg ermee, het kost me elk jaar alleen maar geld met die malle wapenvergunning. Het hele zooitje gaat volgens de politieambtenaar in de schredder, een soort van gehaktmolen voor metaal. Ik ga mooi terug naar vuurpijlen en handstakels mocht het nog ooit weer zover komen.

Geen opmerkingen: