vrijdag, november 11, 2011

Guggenheim Museum New York


Het triomfantelijke afscheid van Maurizio Cattelan in het Guggenheim Museum, New York, schreef Rutger Pontzen dinsdagochtend in de V-bijlage van de Volkskrant. Nou ken ik die malle Cattelan (1960) van het Boijmans van Beuningen museum in Rotterdam, waar hij als een levensecht beeld, een zelfportret, omhoog kijkt door een gat in de vloer. En het Guggenheim ken ik behalve vanuit de architectuur ook van een bezoekje in 1992, (zie m'n stukje New York van 12 september 2006) al konden we toen tot onze grote spijt niet naar binnen wegens ingrijpende verbouwings- en uitbreidingswerkzaamheden.

Aangezien ik in gedachten toch nog in Ierland zat, zie Kilkelly, m'n vorige stukje van j.l. 7/11, was de verleiding, nadat ik het stukje van Pontzen gelezen had, te groot om niet gelijk maar even over te steken naar het New Yorkse Guggenheim Museum. Alleen wel virtueel deze keer, dan weet ik tenminste zeker dat ik nu wel binnen kom!

De Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright (8 juni 1867 - 9 april 1959) ontwierp het Guggenheim Museum in 1944, aan het einde van zijn loopbaan. De oplevering en officiƫle opening van het museum op 21 oktober 1959 heeft hij zelf niet meer kunnen meemaken. En ook zijn opdrachtgever Solomon R. Guggenheim (1861-1949) had al tien jaar eerder de geest gegeven, waardoor de bouw van het spiraalvormige museum, mede door de 2e wereldoorlog nogal lang op zich had laten wachten.

Wright had met dit bijzondere ontwerp, tegenover het Central Park aan de Fifth Avenue, volgens sommigen de architectuur boven de beeldende kunst gesteld. Nadelen van de spiraalvorm vonden ze o.a. dat de schilderijen niet plat aan de hellende wanden konden worden gehangen, en dat de bezoekers een onrustig gevoel kregen vanwege het lopen op de hellende vloeren. Daar hadden ze uiteraard wel een punt, maar volgens mij heeft inmiddels niemand het daar nog over.
In 1992, toen we daar dus voor gesloten deuren stonden, is het Guggenheim uitgebreid met een rechthoekige toren. Een bouwmassa naar een ontwerp van architect Charles Gwathmey (1938-2009) van het Amerikaanse bureau Gwathmey Siegel & Associates Architects. Met de uitbreiding pal naast de creatie van Wright, waarmee deze middels een transparant tussenlid verbonden is, werd het totale vloeroppervlak van het Guggenheim Museum verdubbeld.



In het gedachtengoed van Rutger Pontzen betreffende de huidige expositie in het Guggenheim Museum van Maurizio Cattelan, kan ik me wel een beetje vinden als hij het expocircus omschrijft als een feestelijke begrafenis. Bizar eigenlijk, daarmee heeft de wereldberoemde maar desondanks in mijn ogen prettig gestoorde autodidact Cattelan inderdaad zijn hele oeuvre tot praktisch niets gereduceerd!

Geen opmerkingen: