Buiten het basisgerecht rijst, bami of miehoen, bestaat een traditioneel Indonesisch diner doorgaans nog uit een flink aantal watertandende bijgerechten. Alles mooi en overzichtelijk in schaaltjes over een feestelijk gedekte tafel uitgestald, al of niet op warmhoudplaten.
Mooi bedacht, maar lastig gedaan met 13 oudere en jongere gasten om een tafeltje van matige afmetingen. Het was me een partij regelen, passen en meten met al die schaaltjes waar ik simpel van werd. En toen eindelijk iedereen was aangeschoven en z'n plek had ingenomen, was de zorgvuldig gecreëerde overzichtelijkheid door al het geschuif, geschep en gegraai in een mum van tijd alweer verdwenen. Dag, mooi gedekt tafeltje!
Maar wat gelukkig niet verdween, was de goede sfeer, en daar deden we het uiteindelijk toch allemaal voor. Bovendien, en toch ook niet onbelangrijk, smaakte de wijn en de Nasi-, Bami- en Miehoen Goreng met Telor/ei Blado, Orak-arik, Sayoer Lodeh, Semoor (rundvlees), Semoor (kip), Oblok-oblok, Daging Bakar Ketjap, Dendeng Belado, Ajam Boemboe Bali, Tahoe Peté, Tempé Kouseband, Ikan/vis Boemboe Bali, Oedang Nanas, Atjar tjampoer, Saté Ajam en Kroepoek oedang ook nog eens voortreffelijk.
De culinaire afsluiting van Kerst 2010 was met dank aan Toko Moetiara een lichtelijk chaotische maar gezellige familiebijeenkomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten