donderdag, november 11, 2010

Herenleed



De Vogelweg (N706) nabij Almere is een eindeloze deining. Altijd een beetje het gevoel of ik op zee zit. Hoe harder je rijd, hoe hoger de golfslag bij wijze van spreken. Het hallucinogene effect werd gisteren in de namiddag nog versterkt door de lage zon recht in m'n gezicht en de fraaie donkere wolkenluchten, die elkaar regelmatig afwisselden. Prachtig maar gevaarlijk op die golvende roetsbaan, toch kon ik niet laten er al rijdend een paar foto's van te maken.

Samen met de heren V.B en A.B, die ik onderweg resp. in Almere Buiten en Weesp had opgepikt, kwamen we rond halfzeven aan in café Hegeraad, onze stamkroeg aan de Noordermarkt in Amsterdam, waar heer A.H ons reeds achter een glas bier zat op te wachten. Maar ja, die woont dan ook om de hoek op loopafstand. Even later werd ons illustere gezelschap gecompleteerd met de komst van de weledele heer E.M. die hier ook al om de hoek woont. Vijf mannetjes in een rustig cafeetje om een tafeltje met een klassiek Perzisch tafelkleedje, een biertje, stukje kaas en plakje osseworst met mostert, ouwehoerend over van alles en nog wat. Herenleed noemen we dat!



Op enig moment gaan we het dan ook over het eten hebben. Dat we gingen eten stond al vast, maar wat en waar nog niet. Daar komen we uiteraard altijd uit, keus in overvloed in de Jordaan, de één na de andere tent passeert dan de revue. Deze keer werd het Luna, een Argentijns specialiteiten restaurant aan de Lindengracht. Een tent op vijf minuten lopen waar we nog niet eerder hadden gegeten, maar wel goede berichten over hadden gehoord.

Restaurant Luna, altijd druk volgens de bediening maar deze keer niet, we zaten nog net niet alleen, maar veel scheelde het niet. Het was er echter niet minder gezellig om, en de wijn, een Flichman Malbec uit het Argentijnse wijngebied Mendoza was goed. En ook de calamares saltados, de gambas, de costillas de cordero, de T-bone, de provolone en de koffie was prima. En de kiem voor een architectuurexcursie volgend voorjaar naar Hamburg hebben we ook gelegd. Zo rond een uur of half twaalf namen we afscheid van elkaar, tot de volgende keer, het was weer een mooi herenleedje!

Geen opmerkingen: