Grosz & Krabbé

De tentoonstelling 'Schwarzer champagner und blutiger ernst' van George Grosz (1893-1959) en 'De ondergang van Abraham Reiss' van Jeroen Krabbé (1944) hebben de ellende die een oorlog met zich meebrengt met elkaar gemeen. De ene kunstenaar is geïnspireerd door de Eerste Wereldoorlog en de periode die ze het interbellum noemen (de periode tussen beide wereldoorlogen in), de andere kunstenaar door het in zijn nabije familiekring veroorzaakte leed tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Samen met twee schoonzussen en een zwager hebben we afgelopen zondag in Zwolle beide exposities eens goed bekeken in museum 'De Fundatie'. Indrukwekkend allemaal, de kritische kijk van Grosz op de Duitse samenleving in zijn tijd, overwegend weergegeven in grafisch werk. En de negen monumentale schilderijen over leven en dood van Krabbé's grootvader Abraham Reiss (Amsterdam 1873-Sobibor 1943).

Toen we het allemaal gezien hadden, zijn we de Zwolse binnenstad maar eens gaan verkennen. Het was prachtig weer, dus waarom ook niet? En al ken ik de stad op m'n duimpje, toch kom ik daar regelmatig verrassingen tegen. Maar voor de anderen die de Zwolse binnenstad niet of nauwelijks kenden, was de verrassing des te groter, zoveel schoonheid hadden ze niet verwacht!
Nadat we in brasserie 'De Harmonie' aan de Grote Markt koffie hadden gedronken, wilden we in 't Pannenkoekschip in de Thorbeckegracht een hapje gaan eten. Maar helaas, gesloten! Dan maar terug richting Melkmarkt, naar eetcafé 'De Vier Jaargetijden' maar daar was het volle bak. Even doorgelopen om het Maagjesbolwerk te bekijken, een project uit 2003 van m'n oude werkgever, de Amsterdamse architect Hans Ruijssenaars. Maar al doende begonnen onze maagjes natuurlijk wel steeds harder te knorren, gelukkig was de redding nabij. In eetcafé 'De Kleine' in de Luttekestraat konden we eindelijk neerstrijken voor een hapje en een drankje. Grappig als jongen van een jaar of zeventien, achttien gingen ik daar vaak biljarten met m'n vrienden. Het was toen hét biljartcafé van Zwolle, maar dat is voorbij, er was geen biljart meer te bekennen.

Na de maaltijd hebben we de auto op de Potgietersingel maar weer eens opgezocht. Het was mooi geweest in Zwolle, terug naar Harderwijk!