Als we geen zin in koken hebben, eten we nog weleens bij 'Monopole'. De akoestiek in de eetzaal is belabberd, maar dat is dan ook het enige minpuntje wat ons betreft. Geen 'haute cuisine' maar het eten is prima, je wordt snel en vriendelijk geholpen en het is betaalbaar. En zo was dat ook gisteravond weer het geval!
Uitgegeten en opweg naar de auto, liepen we even langs bioscoop 'Atlantic', mogelijk draaide er iets aardigs, we hadden ineens wel zin in een filmpje pikken. 'Due Date', een roadmovie die sinds begin november in de Nederlandse bioscopen draait, begon om acht uur zagen we. Het was volgens ons het beste wat ze daar op dit moment te bieden hadden. Even nog was er enige twijfel of we die film nou echt wel wilden zien, maar dat was van korte duur.
De film 'Due Date' van de Amerikaanse scenarioschrijver en regisseur Todd Phillips was een regelrechte komedie. De twee hoofdrolspelers Peter (Robert Downey) en Ethan (Zach Galifianakis) resp. een architect en een acteur, stapten in Atlanta in het vliegtuig naar Los Angeles. De eerste om zijn hoogzwangere vrouw bij te staan, en de tweede hoopte een carrière in Hollywood te vinden. Door toedoen van de laatste, een ongeleid projectiel zoals al snel bleek, werden ze beiden nog voor vertrek uit het vliegtuig gezet. Maar dat niet alleen, ze kwamen ook nog op de no-fly lijst te staan. Omdat Peter tot overmaat van ramp ook nog zijn portefeuille kwijt was geraakt, zag hij zich vervolgens gedwongen om samen met die malle Ethan en zijn hond helemaal van Atlanta naar Los Angeles te rijden. Onderweg stapelden de ongelukken en genante situaties, vooral dankzij het kinderlijke gedrag van Ethan, zich al snel op. Die Ethan had ook nog eens de as van zijn gecremeerde vader bij zich in een koffieblik, waar natuurlijk ook van alles mee misging.
In het begin van de film kunnen beide acteurs elkaar niet uitstaan. Maar de reis per auto door Amerika van de oostkust naar de westkust is lang. Bij de talrijke malle en penibele belevenissen onderweg, groeien beide tegenpolen dan ook zowaar naar elkaar toe. Een vermakelijke eind goed al goed film, maar ik zal hem, ook na het schrijven van dit stukje, toch snel vergeten zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten