"Krasse Knarren", zo heet het zeemanskoor van jachthaven "De Knar", thuishaven van watersportvereniging FLEVO in Harderwijk. Vanavond is het weer zover, dan gaan we er weer zoals altijd op donderdagavond met het hele koor tegenaan. Behalve dat ik meezing, draag ik met de drums ook mijn steentje bij in de ritmesectie van het bijbehorende muzikale begeleidingsgroepje. Met dit groepje, dat verder bestaat uit twee accordeons, een banjo en een gitaar oefen ik elke dinsdagochtend zonder het koor. Eerst verzorgde ik de ritmesectie alleen op een bodhrán, een soort Ierse lijsttrommel, maar de laatste tijd sleep ik mijn halve drumstel mee naar de repetities en optredens. Het wordt steeds leuker met die gasten, eigenlijk jammer dat over anderhalf à twee maanden het vaarseisoen weer begint, want dan is iedereen weer voor lange tijd gevlogen. Dat heb je met al die vutters en gepensioneerden, ze varen weg en je ziet ze voor minstens 3 maanden niet meer in de thuishaven terug. Maar goed voorlopig kunnen we er nog tot en met maart van genieten.
We hebben een prima dirigent op de donderdagavonden, hij doet altijd hevig z'n best om ons allemaal in het gareel te krijgen, zodat we tegelijk kunnen inzetten. En af en toe lukt dat ook nog met dat stelletje ongeregeld. Liederen die na één of twee keer inzetten niet lukken, vinden we moeilijk en slaan we over, die komen een andere keer wel weer aan bod, of niet. Na een uurtje zingen hebben we allemaal zin in koffie die al een tijdje stond te pruttelen. Na de koffie en als we zijn uitgerust, gaan we er met hernieuwde energie weer een uurtje tegenaan. En ja, dan is het zolangzamerhand toch hoog tijd voor iets anders, iets lekkers uit een fles of van de tap. Omdat we daarbij kunnen zitten, al is het maar op een barkruk, houden we dat met gemak minstens weer een uurtje vol. Maar zo rond een uur of halftwaalf beginnen de eersten dan toch af te druipen, het is weer mooi geweest, nog veel plezier en tot de volgende week maar weer!
Maar ik ben blij dat het voor mij en nog een paar anderen geen week duurt. Tijdens de oefeningen met het begeleidingsgroepje op de dinsdagochtenden, spelen we aan één stuk door van halftien tot twaalf uur. Natuurlijk zijn we dan inhoudelijk meer met de muziek bezig, met name met de moeilijke stukken. We worden nou niet gestoord door die gasten die alleen maar zingen, maar verder geen noot lezen, waardoor ze qua maat vaak uit de bocht vliegen. Onze opzet is om door een goede muzikale begeleiding te bieden, deze verstoringen een beetje binnen de perken te houden. Het vraagt een serieuzer aanpak, een hogere mate van discipline, maar ik ontleen er minstens zoveel plezier aan, zo niet meer, als aan de repetities op de donderdagavonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten