Mijn kapper is een tijdje geleden naar Bali geemigreerd. Hij had hier in de stad een mooie en goed lopende zaak en stond bekend als één van de betere kappers, wat je trouwens ook aan de prijs wel kon merken. Toch had hij het op een gegeven moment wel gezien met zijn zaakje, verkopen die handel en weg wezen was zijn devies. De midden veertig net gepasseerd maar toch wilde hij nu al stil gaan genieten van zijn winst op een mooi tropisch eiland.
Maar onlangs zat ik hier bij zijn opvolger onder het mes en hoorde ik, dat hij op Bali in Denpasar toch maar weer een kapperszaak is begonnen. We weten er natuurlijk het fijne niet van, maar kennelijk is zijn fortuintje toch iets te snel verdampt op dat mooie tropische eiland. Ja, ja, bij de kapper moet je zijn voor de laatste nieuwtjes, daar hoor je nog eens wat.
Er zijn natuurlijk ergere dingen denkbaar dan te moeten werken op exotisch Bali, maar ik ben daar, zoals wij destijds gedaan hebben, toch liever alleen op vakantie. Wat een bijzonder eiland!
Ik heb de dagen op Bali zo ongeveer ervaren als één groot feest. De feeststemming begon voor mij eigenlijk al een beetje in het vliegtuig van Garuda Indonesia tijdens de vlucht van Surabaya naar Bali. De internationale luchthaven van Bali "Ngurah Rai" (vernoemd naar een Balinees verzetstrijder die in 1946 in de strijd tegen de Nederlanders is gesneuveld) ligt vrij dicht achter de kustlijn, met als gevolg dat je behoorlijk laag komt aanvliegen over een prachtige azuurblauwe zee, echt heel mooi, je kijkt je ogen uit. De entree kon al niet meer stuk, en dan is er ook nog de zalige manier van leven van de mensen daar op dat eiland. Bali is Hindoeïstisch, en dat zie je overal op het eiland op elk moment van de dag. De mensen lopen in de mooiste gewaden rond en overal maak je processies, offerandes en eeuwenoude feesten mee in schitterende decors van prachtige stranden, zeetempels en actieve vulkanen.
Vanuit ons hotel in de buurt van Kuta hebben we per auto het eiland verkend. We zijn naar de Tanah Lot geweest, één van de belangrijkste zeetempels van Bali gebouwd op een rots voor de kust, en hebben daar op zee één van de mooiste zonsondergangen gezien. We hebben het Baturmeer gezien, een kratermeer van ongeveer 7,5 bij 2,5 km op ca. 1450 meter boven de zeespiegel nabij het dorp Penelokan in het noorden van Bali. Overal op het eiland zie je lieflijke bloemenoffertjes, midden op straat, op muren en voor deuren, het hoort bij de cultuur daar. Onderweg genoten we van de prachtige uitzichten over bossen, dorpen en rijstterrassen in het bergachtige landschap. We hebben gewandeld door de schilderachtigste dorpjes die je je kan voorstellen, en armoedig maar gastvrij als de mensen daar waren, werden we soms uitgenodigd om bij ze binnen te komen kijken. Ook hebben we op veel plekken genoten van allerlei verschillende balinese dansen onder begeleiding van meeslepende gamelanmuziek.
Maar we hebben natuurlijk ook wel gewoon aan het strand gezeten, gezwommen en lekker gegeten in leuke restaurantjes. Ook heb ik me in menig leuk boetiekje in Denpasar te krappe batikhemden laten aansmeren, en waardeloze horloges en andere prullaria van legers straatventers, die de godganse dag met die handel achter je broek aan liepen te leuren. Dat schijnt er allemaal bij te horen, daar is weinig aan te doen. De gemiddelde toerist gaat bij die gasten, zeker in het begin van het verblijf daar, voor de bijl. Maar het mocht voor ons de pret niet drukken, we hebben genoten van alles. Het was een prachtige tijd daar op dat eiland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten