Onlangs hebben we eens een dagje met de Swing in Marina Den Oever gelegen. Een prima jachthaven, maar die kenden we al van soms min of meer noodgedwongen tussenstops, als we bijvoorbeeld opweg waren naar Texel of andere bestemmingen in die richting.
Den Oever was voor ons tot nu toe nooit een doel opzich, het trok niet zo. Ook nu zouden we in principe naar Texel gaan, maar om diverse reden hebben we eenmaal in Den Oever dat plan laten varen. We hadden ineens zin om eens een keer wat beter naar Den Oever en omgeving te kijken, en daar hebben we geen spijt van gehad.
Het is een dagje geworden die boven verwachting de moeite waard was!
We begonnen met een fietstochtje door het prachtige, direct naast de Marina gelegen Robbenoordbos. Het Robbenoordbos is na de droogmaking van de Wieringermeer, omstreeks 1934 aangelegd. De polder is één van de diepste droogmakerijen van Nederland en ligt op ca. 6.60 meter onder NAP. Door de hoge en zoute grond(kwel)waterstand in de nieuwe polder, was deze totaal ongeschikt voor agrarisch gebruik. Daarom koos men destijds voor de aanleg van een bos, dan kon er tenminste nog hout worden gewonnen. Het bos bestaat voor driekwart uit loofbomen en voor het andere kwart uit naaldbomen. Het bos heeft een gevarieerde bodemstructuur en vegetatie, en is een eldorado voor paddestoelen.
Kom je uit het bos, dan fiets je langs gemaal Leemans, ook uit de tijd van de drooglegging, evenals de naast liggende sluis met een diepte en een verval waar je eng van wordt.
Het zijn in mijn ogen monumenten van techniek die het nog steeds goed doen, en dat nog wel vele decennia zullen blijven doen ook. Het gemaal is nog in 1997 aangepast en uitgebreid i.v.m. het lozen van het zoute kwelwater uit de polder. Men wilde dat om milieu technische reden (o.a. problemen met drinkwaterproductie in Andijk) niet langer op het IJsselmeer lozen (ca.800.000 ton zout per jaar!) maar direct in de waddenzee.
Daarvoor is vanaf het gemaal tot aan de zoute waddenzee een ondergronds afvoerkanaal aangelegd van voldoende capaciteit.
Het dorp Den Oever vind ik redelijk saai, het stelt ondanks de dynamiek van het havengebeuren in mijn ogen niet veel voor. Wel staat er een mooie molen "de Hoop" genaamd, en een monument ter nagedachtenis van de omgekomen vissers, alsmede een ruimtelijke constructie direct achter de zeedijk die ik niet direct thuis kan brengen. Het is een houten zespoot met een metalen korf in top. Mogelijk een model van een kustvuur uit voorbije tijden of een afgeleide daarvan? Maar misschien is het ook wel een kunstwerk, of misschien wel beide!?
De omgeving van Den Oever is landschappelijk verrassend fraai, enigszins glooiend en mooi van schaal, het lijkt veel op het texelse landschap nabij Den Burg. Ook niet zo vreemd natuurlijk, want Wieringen is een voormalig waddeneiland. Pas in 1924 is het eerst door de aanleg van de Amsteldiepdijk aan Noord-Holland vast komen te zitten, waarna door de inpoldering van de Wieringermeer en de aansluiting met de afsluitdijk in 1933 het eiland definitief verleden tijd was. Momenteel zijn er plannen om door de aanleg van een Wieringerrandmeer het eiland in ere te herstellen.
We zijn richting Oosterland en Stroe gefietst, en via Vatrop en een mooi pad langs de waddenzee terug naar Den Oever, alwaar we bij de vissershaven uitkwamen. Op een verhoogd terras met mooi uitzicht op de vissershaven hebben we koffie gedronken, want daar waren we toen wel een beetje aan toe.
s'Avonds hebben we in "De Dikke Bries" het eethuis op de marina heerlijk gegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten