Uit welke hoek deze waarschuwing kwam is me niet duidelijk, maar je creëerd er duidelijk wel onnodig angst mee!
Het Zwolse Bos is het bos uit mijn jeugd. Met m'n ouders, zusjes en broertjes op onze fietsjes er dwars doorheen. Vanaf Wezep en de Kamperweg, kwamen we via een slingerende route door het bos op de Dreefseweg uit, en uiteindelijk bij onze oma aan de Klapperdijk in Wapenveld. We waren altijd blij als we daar zonder kleerscheuren aankwamen. Onze stuurmanskunsten op het slingerende paadje door het bos schoten nog weleens tekort. Jonge fietsertjes als wij nog waren namen een bochtje weleens eens te ruim, en dan stond er een boompje in de weg, en dan was het uiteraard huilen. Fietsen over slingerende paadjes was dus niet geheel zonder risico! Maar gelukkig viel de schade meestal erg mee!
Goed, dat was het Zwolse Bos in de jaren vijftig, lang geleden dus. Nu lopen er wolven, en dat is natuurlijk wel even wennen, al is de kans dat je er één tegenkomt klein. Na 150 jaar zijn ze terug in Nederland. Sinds ze wettelijk beschermd zijn, verspreiden ze zich op eigen kracht naar de plekken waar ze ooit leefden. Ik geloof graag dat het een aanwinst is voor de biodiversiteit in ons land. De wolf heeft zijn plek weer gevonden, ook al ziet Nederland er totaal anders uit dan anderhalve eeuw geleden! Mooi, misschien dat er teveel van komen in ons kleine landje, maar dat lossen we dan op termijn ook wel op. Mogelijk door afzwakking van de beschermde status!
Ik denk dat ik binnenkort een eindje ga fietsen in het Zwolse Bos. Risico? Ja natuurlijk, wat je ook doet, overal zitten risico's aan vast. Trouwens fietsen is tegenwoordig sowieso een risicovolle bezigheid in het verkeer. In het bos is het nog het veiligst, al zou mijn vader voor de zekerheid nu wel een flinke knuppel in zijn fietstas doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten