In het prachtige Zuid-Limburgse heuvellandschap krijg ik vaak het gevoel of ik al een beetje in het buitenland ben. Het is zo anders dan het landschap dat ik gewend ben, het landschap van boven de grote rivieren zal ik maar zeggen, dat trouwens ook prachtige regio's kent. Maar volgens mij vindt je nergens in Nederland een gevarieerder landschap dan hier. De vele hoogteverschillen met vaak indrukwekkende steiltes en schitterende panorama's, de stromende beekjes, de diepe kalksteengroeves vol prehistorische sporen, de oude kilometerslange mijngangen, het zijn voor mij stuk voor stuk boeiende landschapselementen, die je verder niet of nauwelijks in Nederland aantreft.
De in totaal 54 personen, jong en oud, waren in
Hoog Vaals gehuisvest in totaal 14 zes persoons
bungalows. En als vanouds vermaakten ze zich ook
in deze herfst weer prima met van alles en nog wat,
maar bovenal ook met elkaar.
En ook de oudste en jongste deelnemers konden het goed met elkaar vinden.
Bepaald warm was het niet op het terras, maar wel
gezellig.
De kleintjes gaan na het lange weekend weer naar
huis in een hele smerige auto. De bestuurster heeft
voor die gelegenheid maar een bijpassende jas
aangetrokken.
Schaaktoernooitje: De zinderende finale tussen de
twee cracks Simon en Mink, waarbij uiteindelijk
Simon met de eer ging strijken.
En op de hoek Maastrichterlaan-Seffenterstraat in
Vaals, wisten ze ons op zondagavond gezellig te
verrassen met een lekkere hap.
En dan hebben we ook nog met een select groepje het oudste stenen gebouw van Nederland bezocht. De ruines van een Romeins badhuis, vroeger Coriovallum, in Heerlen, gebouwd tussen 63 en 73 na Christus. Een imposante ontmoetingsplaats in die tijd. Maar ook nu nog was ons bezoek aan dit z.g. Thermen Museum meer dan de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten