vrijdag, oktober 09, 2020

Ambivalente gevoelens om de Kat

Vroeger hadden we Ot en Sien, twee katten met een grote aaibaarheidsfactor. Maar die door Rudy Kousbroek rond 1969 bedachte factor hebben alle katten. De aaibaarheidsfactor is de schertsende benaming voor de mate van genoegen ondervonden door het aaien, knuffelen of vleien van bepaalde huisdieren, vooral katten. Kousbroek heeft er destijds een prachtige essay over geschreven, maar dat terzijde. Ot en Sien waren in ons gezin zeer gewild, ze werden en lieten zich door zowel de kinderen als onszelf veelvuldig aaien en knuffelen. Ot hadden we laten steriliseren, maar Sien heeft ons een keer verblijd met 4 kittens, die we na verloop van tijd hebben weggegeven. Niet lang daarna lag Ot op een ochtend dood achter het kattenluik, hij was overreden door een auto en had zich toch nog naar huis weten te slepen. En kort daarop werd Sien, vermoedelijk door een duivenmelker uit de buurt vergiftigd, waarna de dierenarts niets meer voor haar kon doen. Einde periode Ot en Sien. Eigen schuld, hadden we ze maar niet los moeten laten lopen! 

Een ander probleem dan een voortijdig einde van een kattenleven tijdens het loslopen, was dat we ze vrij regelmatig met een vogel of muis in de bek door onze tuin zagen banjeren. Het is de aard van het beestje zeiden we dan tegen elkaar. We dekten de moordpartijen van onze poesjes toe met de mantel der liefde. Nu, een aantal decennia later, denk ik daar toch anders over. In onze huidige tuin zie ik nog steeds hetzelfde beeld, al zijn het nu andermans katten die de moordpartijen op voornamelijk jonge vogels voor hun rekening nemen. Dat kan zo niet langer, als we per se een kat als huisdier willen, moet die worden aangelijnd. In onze natuur horen ze niet en komen ze niet voor. 

Ik las onlangs in de krant dat in de natuurgebieden op Texel zo'n 200 zwerfkatten rondlopen. Volgens Staatsbosbeheer zijn ze een grote bedreiging voor beschermde soorten zoals de noordse woelmuis, tapuit en grutto. Jaarlijks doden de katten naar schatting ruim 50.000 dieren op het eiland, vooral veel vogels en muizen. Daarom worden ze nu gevangen. Enkele ecologen maken zich hard voor een proefproces tegen huiskatten en hun baasjes. Huiskatten zijn volgens hen de allerschadelijkste exoten, die niet in de natuur horen. Trouwens het Europees natuurbeschermingsrecht is onverbiddelijk: de kat mag buiten niet loslopen!

Geen opmerkingen: