Nautofoon from E Veldkamp on Vimeo.
De zee heeft vele gezichten, gezichten die me door haar enorme zeggingskracht doorgaans blij stemmen. Van stormen, zeg maar alles boven de 7 Bft. wordt ik echter alleen maar blij als ik lekker in een haven lig afgemeerd, en van mist hou ik helemaal niet. Maar je hebt het niet altijd in de hand, je wordt door beide weertypen wel eens overvallen, zeker tijdens langere, meerdaagse zeiltochtjes.
Het nadeel van mist op zee, wat eigenlijk best vaak voor komt, is dat je niks ziet, en het ijzeren zeil moet gebruiken omdat er weinig of geen wind is, dus je hoort de geluiden om je heen ook nog slecht. Met radar, ais en gps aan boord is het tegenwoordig een stuk ontspannender varen, maar dan nog vind ik het vervelend. In de jaren 80 had ik een kompas, een log, een dieptemeter en een ap navigator (middels kustbakens) aan boord. En dat ging prima, behalve bij mist dus, dan stonden alle zintuigen op scherp. Was je de diepwaterroute goed over, dan kreeg je de banken langs de Engelse oostkust. Toen we 's morgens vroeg op weg naar Dover, lichtschip 'East Goodwin' in de grijze mist zagen opdoemen, was mijn geestesgesteldheid al veel eerder op de proef gesteld door het naargeestige geloei van haar nautofoon. Maar ach, we waren toch ook weer heel blij, alles was immers goed gegaan, en de mist trok op, nog een paar uurtjes dan waren we in Dover en dan nemen we er één of twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten