12e zondag p.m.

Jongstleden zondag 3 april hadden we de 12e brussenmiddag, de afkorting van broers- en zussenmiddag. In mijn stukjes heb ik ze overigens consequent 'zondag p.m.' genoemd, van 'post meridiem' ofwel na de middag. (Zie in mijn blogarchief de stukjes 1e t/m 11e zondag p.m. op resp. 7-5-'12; 28-8-'12; 27-11-'12; 25-2-'13; 23- 6-'13; 26-8-'13; 13-11-'13; 28-1-'14; 11-11-'14; 21-4-'15 en 24-11-'15). Janny, die deze keer voor de organisatie moest opdraaien, had er gelijk haar op handen zijnde verjaardag maar aan vast gekoppeld. Een combimiddag dus, en dat was te merken, maar daarover zo meer.

De uitnodiging per mail was als volgt: Ik wil met jullie graag naar de Gesteentetuin op Schokland (dus NIET het museum). Om 13.30 uur toch even verzamelen bij het museumrestaurant, waar we beginnen met koffie en gebak. Daarna per auto naar gesteentetuin. Daar wat rondwandelen en er is ook een bezoekerscentrum met info. Toegangspad is door het bos, dat kan wat drassig zijn i.v.m nette schoenen. (Neem je pumps mee haha. Mama had altijd loop- en zitschoenen). Uiterlijk 16.00 uur wil ik dan graag weer thuis zijn, waar Charles en Geke aansluiten. Of zij komen eerst ook even naar het restaurant, dat zien ze wel. Heb er zin in! XXX Janny

Duidelijke taal, dat kan niet missen. Rond 13.30 uur zaten we dan ook met z'n allen, op Geke en Charles na, aan de koffie met gebak in het museumrestaurant van Werelderfgoed Schokland. Vervolgens begaven we ons geheel conform plan naar de Gesteentetuin, een eindje verderop. Tot onze verbazing haakte Janny daar af, ze had het daar al vaker gezien, bovendien moest ze thuis nog het één en ander regelen voor straks. En zo kon het gebeuren dat we daar even later zonder onze leidster aan een reis door de tijd begonnen. Een reis die zo'n 200.000 jaar terug in de tijd ging. We keken naar grote zwerfkeien die door de gletsjers van de voorlaatste ijstijd in de Flevopolders zijn terechtgekomen. En in het bezoekerscentrum hebben we nog een korte film gezien over het ontstaan van de aarde. En toen hadden wij het daar ook gezien. Tegen vieren zaten we met z'n allen bij Janny op haar nieuwe terras in het zonnetje te smikkelen, en kwamen even later Geke en Charles ook aanschuiven.

Toen we vervolgens na enige tijd door Janny werden uitgenodigd om binnen aan de rijkelijk gedekte tafel plaats te nemen, begonnen we een beetje te begrijpen waarom ze ons in de Gesteentetuin aan ons lot had overgelaten. Om te beginnen een heerlijk voorafje met zalm, paling, rucola sla, honingmosterddressing en geroosterd brood. Dan de hoofdmaaltijd, we konden kiezen! Kippendijtjes in rode kokoscurry met gekookte en gefrituurde mie of mals rood vlees met frietjes, groene asperges en een heerlijke rode wijn/portsaus met rozijnen, krenten, zilveruitjes en weet ik allemaal niet wat nog meer. Heerlijk allemaal, om je vingers bij op te eten! Na het toetje, roomijs met aardbeien en een slagroommousse met aardbeiensaus, Kirsch en Crème de Cassis kon ik nauwelijks nog pap zeggen. Amper een klein gaatje voor een afsluitend kopje koffie zat er nog in!

Een bijzondere middag was het. Gevoelsmatig drukte de ziekte van Charles en hun gedeeltelijke afwezigheid daardoor uiteraard een stevig stempel op de sfeer. We hopen en duimen voor Charles, dat hij de komende periode als een kwaliteit van bestaan mag ervaren, die de moeite van het leven nog volop waard is, ondanks de zware kuren en medicijnen. En dat hopen we natuurlijk ook voor Geke en allen die hem lief zijn. Verder was die malle exercitie in de Gesteentetuin natuurlijk ook bijzonder. Dat we daar onverwacht met een klein clubje min of meer verloren rond dwaalden. Waar gaat zo'n zondag p.m. eigenlijk om, zeiden we tegen elkaar. Een enigszins overbodige vraag bleek later op de middag. Al met al hebben we weer met elkaar genoten!