Herenleed & Aaltje

Behalve dat we zo af en toe met z'n vijven een architectuur excursie organiseren in binnen- of buitenland, komen we verder als mannetjes van het z.g. 'Herenleed' om de drie maanden op een achternamiddag bijeen voor een avondje stappen. Het stappen houdt tegenwoordig nog in, dat we elkaar doorgaans in café Hegeraad, ons stamcafé aan de Noordermarkt in Amsterdam ontmoeten, en vervolgens na een paar pikketanisjes een leuk restaurantje in de buurt opzoeken om de avond verder uit te vieren. Vroeger, we doen dit namelijk al 32 jaar, deden we dat anders, dan zochten we na het diner nog weer even een kroeg op voor een afzakkertje. In dat opzicht is de naam 'Herenleed' voor ons vriendenclubje wel enigszins toepasselijker geworden.

Toen ons Amsterdamse architectenteam in 1982 uit elkaar viel en ieder zijns weegs ging, hebben we de naam 'Herenleed' bedacht. Ontleend aan de gelijknamige serie met Armando en Cherry Duyns. Een programma van 'weemoed en verlangen' dat van 1971 tot 1997 regelmatig op TV te zien was. Het bevatte absurdistische humor in sketches gespeeld door twee heren, in het script simpelweg aangeduid als Man 1 (Armando als het bescheiden heertje met bril, hoge schoenen en te krap jasje) en Man 2 (Cherry Duyns als de verwaten heer met bolhoed, sik, opstaande snor, pandjesjas en horlogeketting).

Maar dit verder terzijde, afgelopen woensdag was het weer zover. Deze keer hebben we de avond bij één van ons thuis in Weesp ingeluid. Dat doen we tegenwoordig wel vaker nu niet iedereen meer in Amsterdam woont en/of werkt. Rond een uur of acht hebben we ons vervolgens bij het plaatselijke café restaurant 'Aaltje' naar binnen gewerkt, alwaar ze nog een mooi rond tafeltje voor ons klaar hadden staan. De naam 'Aaltje' is aan een Amsterdamse keukenmeid ontleend. Ze schijnt in 1803 de allereerste keukenmeid te zijn geweest die op het idee kwam om haar recepten te bundelen, waarmee in feite het eerste Nederlandse kookboek geboren was. Het boek is later talloze malen herdrukt en verbeterd, en is vaak als symbool gezien voor de nieuwe weg die de Nederlandse kookkunst langzaam maar zeker is ingeslagen. Café restaurant 'Aaltje' is gevestigd in een oud graanpakhuis uit de 19e eeuw aan de Herengracht in Weesp. Vroeger werden er in het pand diverse granen opgeslagen die van de boeren rondom Weesp waren opgekocht. Van hieruit werden de granen vervoert naar een van de molens in de buurt, het graanwinkeltje aan de kop van de Slijkstraat, of per schuit richting Amsterdam. Weesp was in die tijd rijk aan bierbrouwers en jeneverstokers die het graan omzetten in deze oer Hollandse dranken. Café restaurant heeft een receptenformule met een knipoog naar die tijd.

Prachtig die weet watjes over 'Aaltje', maar we waren natuurlijk benieuwd naar de hedendaagse kookkunsten daar. Nou dat zat wel snor, om te beginnen was de ambiance uitstekend, prima sfeertje. En de wijnen en gerechten deden daar niet voor onder, we hadden alle vijf iets anders, maar niemand had reden tot klagen. Bij zowel het voorgerecht, hoofdgerecht als dessert aten we onze vingers er bijna bij op. Daar komen we vast nog weleens een keer terug!