Ilperveld & omstreken

Start en finish van de jaarlijkse fietstocht met de familie van D. was deze keer georganiseerd in Zuidoostbeemster. Daar, in de serre van het Van der Valk Hotel had zich rond het middaguur een bonte stoet goedgemutste pedaalridders verzameld. Na wat te hebben bijgepraat met koffie en gebak, werden we door beide organisatoren Hans en Carla vriendelijk verzocht, het stalen ros zo langzamerhand maar eens te gaan bestijgen. En aldus geschiedde!

Eerst maar eens gezamelijk Purmerend zien uit te komen met al die vervelende stoplichten op ons pad, best lastig met zo'n grote groep. Maar iedereen lette goed op, dus ging het uiteindelijk prima. Na bij Ilpendam met het pondje het Noord Hollands Kanaal te zijn overgestoken, werden we door de organisatie getrakteerd op een voedzame krentebol, al of niet met boter en/of kaas. Vervolgens peddelde de hele meute over de kanaaldijk verder in de richting van het bezoekerscentrum Ilperveld. Niet te geloven, maar daar aangekomen waren sommigen alweer aan een drankje of ijsje toe. Moet kunnen, geen probleem, we zaten lekker in het zonnetje, en bovendien moesten we toch ook nog wachten op de gids die ons in zijn elektrische fluisterboot zou meenemen het waterrijke natuurgebied in.

Het natuurgebied Ilperveld is een open veenweidegebied waar je alleen per boot doorheen kan varen. Een gebied van honderden eilandjes, sloten, plassen, petgaten en door koeien en schapen begraasde weilandjes. Het gebied is een eldorado voor vele soorten soorten vogels, alhoewel ik het er nu opvallend stil vond, maar dat zal in deze periode van het jaar zeker met de vogeltrek te maken hebben. Nabij een uitstapplaats halverwege onze excursie hebben we samen met de gids een wandeling gemaakt over één van de vele eilandjes. Een wel zeer bijzondere ervaring, dat lopen over z.g. trilveen, alsof je een beetje over water loopt.

Na deze bijzondere en leerzame excursie, moesten we uiteraard ons stalen ros weer opzoeken. Via Den Ilp fietsten we door het Purmerland terug naar Zuidoostbeemster. Van al dat fietsen hadden we behoorlijk dorst gekregen, maar daar wisten ze op het terras van onze vriend Van der Valk gelukkig wel raad mee. We hebben daar met z'n allen in het zonnetje een tijdje heerlijk zitten pimpelen. Maar ja, na verloop van tijd moesten we toch naar binnen, de serre in, waar het eten werd opgediend. En daar waren we toch ook wel weer aan toe!



Van Ad, onze padre familias, kregen we deze keer weer allemaal het ons zo welbekende fietsvaantje uitgereikt. Een bijzonder vaantje deze keer, een vaantje met een memorandum aan de gebeurtenissen van vorig jaar omstreeks deze tijd. Toen de jaarlijkse fietstocht, die toen in Ermelo was georganiseerd, werd overschaduwd door het overlijden van Jan van V. kort daarvoor, waardoor het fietsvaantje er o.a. bij ingeschoten was!

Volgend jaar gaan we bij leven en welzijn fietsen in de Achterhoek hoorde ik van m'n neef. Fantastisch, zo'n spontaan aanbod van de volgende generatie om de fietstocht in 2012 te organiseren. Ik kijk er al weer naar uit!