Het Spaanstalige zeemansliedje 'La Bella Lola' komt waarschijnlijk van Cuba. Het is een z.g. Habanera, een muziek- en dansstijl die volgens Wikipedia rond 1830 is ontstaan in Havana , een belangrijke aanleghaven vroeger voor de oceaanvaart. Van daaruit heeft het de hele wereld veroverd, maar in het bijzonder Argentinië met de Tango.
'La Bella Lola' is, hoe kan het ook haast anders, een nostalgisch lied over een zeeman die zijn comfortabel leventje thuis moet missen. Vooral van zijn bloedmooie vriendin, die hem met haar zakdoek staat na te wuiven, kan hij maar moeilijk afscheid nemen!
La Bella Lola.
Cuando en la playa la bella Lola.
Su larga cola luciendo va.
Los marineros se vuelven locos.
Y hasta el piloto pierde el compás.
Refrein:
Ay que placer sentio yo.
Cuando en la playa sacó el pañuelo y me saludó.
Luego despues se vino a mi.
Me dio un abrazo y en aquel lazo crei morir.
Despues de un año de no ver tierra.
Porque la guerra me lo impidió.
Me fui al puerto donde se hallaba.
La que adoraba mi corazón.
Refrein:
La cubanita lloraba triste.
Al verse sola y en alta mar.
Y el marinero la consolaba.
No llores Lola no te has de ahogar.
Refrein:(2x)
De meeste KrasseKnarren spreken niet of nauwelijks Spaans, maar toch moet de tekst natuurlijk duidelijk en behoorlijk staccato gezongen worden. 'La Bella Lola' komt daarom soms ook niet zo goed uit de verf als we graag zouden willen. En als er dan ook nog wat gedronken is, wat op een nieuwjaarsreceptie nogwel eens het geval wil zijn, en het clubhuis één en al geroezemoes is, wordt het helemaal een kakofonisch wonder wat we produceren.
Desalniettemin is en blijft het een prachtig lied om te doen, en vaak gaat het gelukkig ook hardstikke goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten