Het enige kerkgebouw waar ik in het verleden 10 jaar lang met plezier 5 dagen per week naar toe ging (zie ook mijn stukje over Kerken van j.l. 7 maart) is niet meer. De Elleboogkerk in hartje Amersfoort, waarin in de jaren '60 en '70 van de vorige eeuw architectenbureau v.d. Grinten, Heijdenrijk en Manche was gevestigd waar ik toen werkte, is gisteren in vlammen opgegaan! Het is allemaal nogal somber de laatste week, eerst gaat Jan Wolkers al dood, wat ik persoonlijk beleef als afscheid nemen van een icoon in mijn leven, en nou dit weer. Het ergste is dat met de verdwijning van dit mooie stukje tastbaar verleden, ook nogeens de boeiende en onvervangbare kunstverzameling van het daarin gevestigde Armando Museum in vlammen is opgegaan.
Ik ben blij dat we het museum recentelijk nog hebben bezocht. Daar hebben we tenminste nog een goede herinnering aan over gehouden. Het zal uiteraard nooit meer worden zoals het was, wat weg is is weg, maar ik mag toch hopen dat het museum snel zal worden herbouwd. En dat er in de nabije toekomst weer kunst te zien zal zijn van m.n. Armando. Armando (geboren als Herman Dirk van Dodeweerd, Amsterdam 18-9-1929) die we ook zo goed kennen van de TV serie Herenleed waarin hij ons tot groot genoegen samen met Cherry Duyns 25 jaar lang de meest absurde en bizarre taferelen heeft voorgespiegeld. We vonden het zo leuk destijds, dat we er in 1982 ons nog steeds bestaande Amsterdamse praat- en eetgroepje naar hebben vernoemd. Armando is een fenomeen, van die man hebben we nog lang niet alles gezien, hij heeft in zijn lange leven bijzonder veel gemaakt wat de moeite van het beleven waard is, bovendien is hij als kunstenaar ook nu nog, op zijn 78 ste, actief bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten