Zaterdagavond hebben we met een stel vrienden bij vrienden thuis in A'dam gegeten. Dat doen we al heel lang, iemand zei dat dit de 26e keer was. Aanvankelijk met z.n veertienen, maar na het overlijden van één van ons, zitten we er de laatste drie jaar met eentje minder aan tafel. Zo rond zeven uur worden we verwacht voor de borrel, en een uurtje of anderhalf later gaan we dan doorgaans voor de rest van de avond aan tafel. Vroeger werd er na het eten nog wel eens even gedanst door die of gene, maar om de één of andere reden komt het daar de laatste tijd niet meer zo van. We blijven nou liever een beetje zitten kletsen.
We vinden het allemaal geweldig wat H en M nu al zeker 26 jaar lang doen. Iedere keer weer spreken we onze bewondering hierover uit, dat ze het toch maar weer hebben gepresteerd om voor zo'n club smulpapen zo waanzinnig lekker te koken. En dan nota bene ook nog eens vier gangen. We ontmoeten elkaar in de loop van het jaar natuurlijk wel vaker, doorgaans in kleiner verband, en iedereen wil dan op zijn of haar manier nog wel eens wat terug doen heb ik begrepen. Maar zelf koken op een schaal zo als zij dat doen is van een heel bijzondere orde. Ik vind het heel uniek, wat zij doen is meer dan een beetje eten op tafel zetten. Ze hebben het koken en serveren in mijn ogen in vele opzichten tot een vorm van kunst verheven!
Het was weer een bijzonder genoeglijk avondje daar in Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten