Nul-kunst

Gisteren naar de nieuwe expositie genaamd 03 geweest in museum EICAS (European Institute for Contemporary Art and Science) in Deventer. Eerder dit jaar kon je daar al de exposities 02 en 01 bekijken. Waarbij de 0 staat voor het vertrekpunt van het museum t.w. de Nederlandse Nul-beweging die in de jaren 60 op eigengereide wijze afrekende met traditionele kunst. Daarmee plaveiden ze nieuwe wegen voor hedendaagse kunstenaars. De belangrijkste les? Dat er meer is dan alleen verf en doek. Het museum wil mensen inspireren op basis van de filosofie van de Nul- en ZERO-beweging. Het is een plek waar bezoekers, kunstenaars, filosofen en wetenschappers elkaar ontmoeten. Waar grenzen verlegd worden. Een broedplaats waar belangrijke thema’s van deze tijd, zoals kunstmatige intelligentie, identiteit en maatschappelijke veranderingen verkend worden. De 3 tenslotte staat voor de nieuwste presentatie dit jaar van hedendaags werk van : 

Carel Balth (NL 1939-2019) Oeuvre van continu onderzoek naar licht, tijd, ruimte en beweging; Jan Kuhlemeier (NL 1993) Fascinatie voor natuurfenomenen, kleurtonen en structuren; Marije Romme (NL 1946-2010) Van formeel en rechtlijnig naar vrije vorm; Sheng Shaopeng (CN 1961) Beeldhouwkunst op doek. In zwart, wit en grijs; Marena Seeling (NL 1953) Nieuw werk dat de essentie raakt van materiaal, vorm en ruimte. 

We vonden het alles bij elkaar genomen een heel bijzondere tentoonstelling. Lichtschilderingen op een muur. Natuurfenomenen die je meezuigen in het moment. Grafiekkunst geïnspireerd op minimal music en prehistorische rotstekeningen. Schilderkunst, of is het beeldhouwkunst uit China. En veel werk uitgevoerd in karton. Enigszins in verwarring, maar zeker ook in bewondering na het zien van dit alles, hebben we het Pontje van Deventer maar weer opgezocht, en ons naar de parkeerplaats aan de overkant van de IJssel laten varen. Nul- en ZERO-beweging, nog immer een kantelpunt in de kunst!