Dat het baken van zeevaarders en andere globetrotters zelf ook graag wandeld en zich jaarlijks t.o.v. de geografische noordpool ofwel het ware noorden verplaatst is bekend. Het wordt jaarlijks o.m. op zeekaarten aangegeven in de kaartroos en is variabel. Ooit leerde ik tijdens een navigatiecursus op de zeevaartschool in Amsterdam rekening te houden met dit verschijnsel. In de berekening van je ware koers (WK) was deze variabele factor van belang. Ondermeer in formules als bijvoorbeeld WK = KK + var + dev, waarin KK de kompaskoers is, var het aantal in de kaartroos aangegeven graden en dev de kompasafwijking is die door het schip bij de voorliggende koers zelf wordt veroorzaakt. En dan had je uiteraard ook nog te maken met factoren als stroming en drift die aanzienlijk konden zijn!
Er kwam wat mij betreft min of meer een eind aan al dat gereken toen de GPS (Global Positioning System) voor de doorsnee zeezeiler in beeld kwam. Met een simpele druk op de knop wist je praktisch op de vierkante meter nauwkeurig wat je positie was, waar op de aardbol je ook zat. Maar ook dit systeem gebruikt in combinatie met satellieten het magnetische noorden en het aardmagneetveld als referentie voor richting en daarmee voor navigatie. Ben inderdaad beniewd wat er gebeurd als het ooit weer tot een ompoling komt. De mens zal er ongetwijfeld weer wat op vinden, maar voor het zover is raken we met z'n allen mogelijk toch eerst een tijdje lekker aan het dwalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten