De schoonheid van houtwal of struweelhaag.

De Puttensteinsveldweg in Wezep liep vroeger vanaf de Oranjeboomlaan min of meer parallel aan de Stationsweg richting de buurtschap Engeland. Een zandpad dat aan de westzijde middels een houtwal of struweelhaag tot aan het bosrijke Engeland de begrenzing vormde tussen een akkergebied, en tot aan de achterzijde van de diverse bebouwingen aan de westzijde van de Stationsweg, een ruig, meer onbestemd gebied. Alles bij elkaar een prachtig gebied waar ik als adolescent regelmatig rond dwaalde. 

Aan genoemde houtwal of struweelhaag, die al sinds lange tijd verdwenen is, moest ik ineens denken toen ik onlangs in de Volkskrant een artikel las over de teloorgang van soorten bijen, vlinders en allerlei andere insecten. Bij die houtwal, bestaande uit een gevarieerde begroeiing van o.m. sleedoorn, braam, meidoorn, hondsroos en weet ik allemaal niet wat nog meer, gonsde het altijd van de bijen, hommels, vliegen en vlinders. Opvallend veel soorten, waarbij vooral de vele soorten vlinders de show stalen. Prachtig, uren kon ik er soms doorbrengen!

Terug dus naar de gevarieerde natuur van de houtwal of struweelhaag, willen we de teloorgang van insecten en vlinders een halt toeroepen. Want zoveel zie je die niet meer, in het verleden hadden ze diverse functies, wie een bepaald gebied wilde ontginnen en in cultuur brengen, wilde dat afbakenen. Veel houtwallen of struweelhagen zijn verdwenen of vervangen door schuttingen en hekken en afrasteringen van gaas of puntdraad en dergelijke. Oersaai en slecht voor de natuur!