Altijd als ik er langs zeilde, onderweg naar Amsterdam of IJmuiden, dacht ik als ik het huisje daar weer zag: Jeetje je zal daar toch wonen, een hemel op aarde lijkt mij. Ze moeten daarboven in ieder geval van goeie huize komen willen ze dit kunnen evenaren. Water, stilte, licht en lucht rond Amsterdams enige vuurtoren 'Hoek van 't IJ' op het Vuurtoreneiland in het IJmeer. Met een brug, als een soort van navelstreng, nog net verbonden met het vaste land met natuurgebiedje 'IJdoornpolder' aan de Uitdammerdijk en het nabije en pittoreske Durgerdam. In de verte, aan de overkant van het IJmeer, de contouren van IJburg en aan de andere kant het weidse Markermeer.
Vuurtoreneiland, waar je tegenwoordig zowel in de zomer als in de winter lekker kan eten, dateert al van ruim 3 eeuwen geleden. De burgemeester van Amsterdam liet er destijds een stenen vuurtoren bouwen, de 'Lantaarn van IJdoorn'. De huidige gietijzeren vuurtoren, 'Hoek van 't IJ' staat er sinds 1893. In 1809 kreeg het eiland een militaire functie en werd in 1883 deel van de fameuze Stelling van Amsterdam.
Maar tegenwoordig is Vuurtoreneiland volgens mij dus nog enkel een hemel op aarde. Water, stilte, licht, lucht en lekker eten, wat wil je nog meer. Hoewel, de regeling van het laatste element in deze wel enige voorbereiding kost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten