Tijdens een wandeling door Elburg waan je je nog een beetje in de middeleeuwen. De Oude Wallen, de smalle steegjes, de keitjesstoepen en fraaie doorkijkjes maken van het stadje een sfeervolle omgeving. De namen van de kaarsrechte straten en stegen zeggen iets over hoe het stadje vroeger was georganiseerd. Maar natuurlijk ook de figuren van zwarte en witte steentjes in de keitjesstoepen zijn symbolen uit vervlogen tijden. En niet in de laatste plaats de fraai geornamenteerde gevels, die stuk voor stuk getuigen van het rijke verleden van Elburg, dat tot 1932 aan de Zuiderzee lag.
De rechte straten en stegen in het rechthoekige stadje met zijden van 370 x 240 meter, waren bijzonder in de tijd van de middeleeuwen. Het stadje is in opdracht van de hertog van Gelre, onder leiding van Arent thoe Boecop gebouwd in een periode van vier jaar tussen 1392 en 1396. Een opmerkelijke prestatie, maar interessant was ook de vergelijking met veel grotere steden als bijvoorbeeld Barcelona en New York, waar je stedebouwkundig vergelijkbare structuren aantrof. Het ontwerp van Elburg is min of meer gebaseerd op het principe van de gulden snede. D.w.z. dat het grootste (a) van twee delen van een gehele straatlengte zich verhoudt tot het kleinste (b) deel, zoals de gehele straatlengte (a+b) zich verhoudt tot het grootste (a) deel, dus a : b = (a+b) : a.
Maar goed, een prachtig stadje dus, waar we vrij regelmatig met veel genoegen een stadswandelingetje maken, en helemaal nu daar sinds kort een kleindochter van ons haar intrek heeft genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten