Na de spektakelstukken 'Stadsgezichten' in 2015 en 'Als ik het geweten had' in 2017, (zie resp. mijn stukjes 'Over passie en enthousiasme' van 21/6'15 en 'Liefde, strijd, verlies en vrede' van 1/7'17), was het Kloosterplein gisteravond voor de derde keer omgetoverd tot één grote toneellocatie. Deze keer voor 'Het verraad van Herderewich', een spektakelstuk dat voor een groot deel over de geschiedenis van Harderwijk ging en zich afspeelde in 1446.
Het liep toen niet bepaald lekker tussen de Noord-Duitse Hanzesteden en de steden van Holland en Zeeland. Harderwijk had een sleutelrol als bemiddelaar in de ruzie, en dat deed ze aardig. Uiteindelijk werd dan ook in dit Hanzestadje de Vrede van Harderwijk getekend. Maar rondom deze gebeurtenis speelden de verdwijning op zee van een Harderwijkse kogge en de vrouwen van Harderwijk ook een belangrijke rol in het stuk. Zwarte magie en hekserij speelden in toenemende mate een rol toen de vrouw van de verdwenen schipper zich anders gedroeg dan de goegemeente zo'n dikke 570 jaar geleden gewend was van een weduwe.
Spannend, petje af voor alle toneelspelers, dansers, muzikanten, grimeurs, koorleden, decorbouwers en natuurlijk het team dat verantwoordelijk is voor de regie en de muzikale composities. Het was een lange zit vanaf halfnegen tot halftwaalf, maar weer zeer de moeite waard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten