donderdag, september 28, 2017
over de Hylperhaven en meer
Vanaf de dakrand van Cafe de Boekanier aan het Oost in Hindeloopen kijkt al jarenlang een kleurrijke vrijbuiter uit over de oude Hylperhaven. Zijn rechterhand is vervangen door een haak en zijn linkeronderbeen door een staak, primitieve protheses zijn het. Hij zal zijn eigen ledematen vast in één of ander gevecht verloren hebben.
En bij het Sluishuis, iets verderop aan het Oost, staan twee min of meer onzijdige maar zeer kleurrijke figuren vanachter het tuinhek ook al heel wat jaartjes pontificaal uit te kijken over de eeuwenoude Hylperhaven. Het zijn creaties van kunstenares Nancy Muns, de kleurrijke echtgenote van Onno Hoekstra, de markante haven- en sluismeester van de Hylperhaven. Plichtgetrouwe vrijbuiter pur sang, die eind dit jaar na ruim twee decennia trouwe dienst afscheidt neemt van de Hylperhaven, en zo o.m. zijn energie volop in zijn ambitieuze hexagon-project kan steken!
De oude Hylperhaven stamt uit het jaar 1430 en is qua vorm en grootte nog authentiek. Omstreeks 1760 is de kleine wereldhaven een visserijhaven geworden. Compleet met een visafslag en stenen schutsluis, beide gebouwd in 1785. De visafslag is nu de Leugenbank geworden waar de Hindeloopers elkaar dagelijks vinden en de vissersboten hebben plaatsgemaakt voor zeil- en motorjachten. Vanuit de Leugenbank, gesitueerd achter het oude Sluishuis, is er prachtig zicht op haven en IJsselmeer met in de verte de sluizen van Kornwerderzand.
Het was ruim dertig jaar lang onze favoriete haven toen wij zeilden. Vaak gingen we van daaruit na een nachtje rust verder naar de Wadden, maar vaak bleven we er ook een aantal dagen liggen. En zo raakten we in de loop der jaren bevriend met de markante bewoners van het oude Sluishuis. Ondanks dat Onno en Nancy al min of meer in de verhuizing zitten, hebben we eergisteren nog gezellig samen geluncht in het langzaam maar zeker onttakelende Sluishuis. Aan alles komt een eind, de frequentie van onze bezoekjes aan Hindeloopen was sinds we niet meer zeilen uiteraard al wat teruggelopen, en dat zal waarschijnlijk niet veranderen als onze vrienden eind dit jaar de verhuizing naar een stad in midden Nederland achter de rug hebben. Maar aan de herinneringen aan deze plek waar we zoveel mooie uurtjes hebben doorgebracht komt natuurlijk nooit een eind!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten