'De wereld draait gewoon door' noemde ik op 14 februari j.l. mijn stukje over zwaartekrachtsgolven, die na een tocht van 1,5 miljard jaar, nadat ze door een fusie van twee z.g. zwarte gaten waren ontstaan, onze aarde hadden bereikt. Het was groot nieuws, Einstein had ze een eeuw geleden al voorspeld, maar nu waren ze ook gemeten. Afgelopen week was er weer nieuws te melden waar astronomen hun vingers bij aflikten. Op kleine afstand van de Aarde, d.w.z. op ruim 4 lichtjaar ofwel ca. 40 biljoen kilometer, was dwergster Proxima Centauri gevonden, waar een vermoedelijk bewoonbare planeet Proxima b geheten in ca. 11 dagen omheen draait. Groot nieuws, wordt vast vervolgd!
Maar er was deze week ook nog nieuws te melden van een geheel andere orde. En wel over een gaaf skelet van een tyrannosaurus rex kortweg T.rex. Opgegraven in Montana (VS) waar het volgens Bartjens minimaal 66.398.000 jaar heeft gelegen, ruim 66 miljoen jaar! Vanaf 10 september a.s. kunnen we het in Leiden zien in museum Naturalis.
Samengevat domineren de grote getallen van tijd en ruimte waar ik me moeilijk iets bij kan voorstellen. Zwaartekrachtsgolven die 1,5 miljard jaar onderweg geweest zijn. Een zusterplaneet van de Aarde op ca. 40.000.000.000.000 km bij ons vandaan, op kosmische schaal gezien bij ons om de hoek, maar een bemand ruimteschip zou er met de huidige technieken vele eeuwen over doen om het te bereiken. En een tastbaar skelet van een tyrannosaurus rex van 66.398.000 jaar oud, ook een eeuwigheid geleden, maar peanuts vergeleken met de andere getallen. Getallen, fascinerende fenomenen! Vragen waar filosofen zich al eeuwenlang mee bezig hebben gehouden, doemen ook in mijn hoofd op. Heeft de tijd altijd bestaan, en zou de ruimte oneindig zijn? Wetenschappers als de natuurkundigen Einstein en Hawking hebben al aardig wat tipjes van de sluier op kunnen lichten, maar betekenis en ervaring van tijd, ruimte en oneindigheid blijven voor mij vooralsnog met vele raadselen omgeven!
4 opmerkingen:
Voor menigeen Evert. Met dit soort dingen komt altijd weer bij mij boven: Hoe meer je weet, hoe meer je weet dat je praktisch niets weet.
Blijft intrigerend...
Evert, ik heb je nooit gevraagd of jy ook van astronomie houdt.. mindblowing!
Schynt een nieuwe tech te zyn waarby miniscule ruimtesondes een kwart van de snelheid vant licht kunnen halen en in 20 jr by proximus b kunnen zyn.. glaasje wyn als het zover is? Gr Sander
Evert, ik heb je nooit gevraagd of jy ook van astronomie houdt.. mindblowing!
Schynt een nieuwe tech te zyn waarby miniscule ruimtesondes een kwart van de snelheid vant licht kunnen halen en in 20 jr by proximus b kunnen zyn.. glaasje wyn als het zover is? Gr Sander
Helemaal wanneer je je bedenkt dat alles wat we waarnemen er alleen maar zo uitziet omdat we het waarnemen en wanneer het niet wordt waargenomen het zich heel anders gedraagd. quantum fysica.
----citaat
Deze quantum onzekerheid wordt “volgens de quantum mechanische wetten die subatomaire zaken besturen, gedefinieerd als het vermogen van een deeltje zoals een elektron, om te bestaan in een mysterieuze staat van mogelijkheden – om overal te zijn, als wel overal en nergens of zelfs helemaal niet – tot dat het wezenlijk wordt door een laboratoriumdetector of een oogbol.” (New York Times).
Volgens natuurkundige Andrew Truscott, hoofd onderzoeker van een studie, gepubliceerd door de Australische Nationale Universiteit, suggereert het experiment dat “de werkelijkheid niet bestaat totdat we er naar kijken.” Dit suggereert dat we in een holografisch universum leven. (Bron).
Een reactie posten