Met de uitbreiding van museum De Fundatie in het Paleis a/d Blijmarkt in Zwolle zijn ze al een tijdje bezig. Eerst zou het eind december vorig jaar opgeleverd worden, maar zoals het met gecompliceerde bouwwerken in dit landje wel vaker gaat, is de eindoplevering zeker een halfjaar opgeschoven. Op weg naar Kasteel 'Het Nijenhuis' in Heino/Wijhe zijn we gistermorgen even langs de bouw aan de Blijmarkt gereden, om de stand van zaken in ogenschouw te nemen. Nou dat duurt nog wel een paar maandjes denk ik zo, voordat we daar met z'n allen weer naar binnen kunnen. Ook al weet ik middels de tekeningen en de maquette hoe de creatie van BiermanHenket architecten uit Vught er straks uit gaat zien, toch ben ik aardig benieuwd hoe de realisatie van het één en ander zal overkomen. Voorlopig zijn de verhoudingen met al die steigerwerken en afdekzeilen nog een beetje zoek, maar dat gaat goed komen, daar ben ik vrij zeker van, nog even geduld!
 |
| Ellipsvormige dakopbouw op classicistische onderbouw. |
De bijzondere beeldentuin van Kasteel 'Het Nijenhuis' hadden we al gezien (zie m'n stukje 'beeldentuin in heino/wijhe' van 14 april 2012), dus stiefelden we gelijk door naar Hieron Pessers (1939 - 2004) 'Dolce Vita', een tentoonstelling in het kasteel van 24 overzichtelijk gepresenteerde monumentale werken van deze eigenzinnige schilder. Zijn werken, die dateren uit de laatste decennia van de vorige eeuw en het begin van deze eeuw, doen enigszins magisch-realistisch aan en roepen associaties op met werken van schilders als Charley Toorop en Pyke Koch.
 |
| La Dolce Vita (Het zoete leven) 1990 |
In bovenstaand schilderij ziet Hieron Pessers de wereld als carnaval en thater. Het doet denken aan de Italiaanse Commedia dell'arte, aan Shakespeare's Midzomernachtsdroom, aan Fellini's circusscènes. Acrobaten, narren en uitbundige clowneske figuren, deels gemaskerd, dansen op een koord dat door het stevige boerenpaar (echte 'hardwerkende' mensen) in de sculpturale lijst strak gespannen wordt gehouden.
Hieron Pessers vond zijn doeken zelf vaak 'lyrisch' en 'tragisch'. Feestend op de rand van de afgrond, toonden ze een geheel eigen, vaak verontrustend wereldbeeld. Titels als 'Love Letters', 'Hello My Love, Goodbye', 'I'm so weary and all alone' en 'La Dolce Vita' die hij aan z'n schilderijen gaf om er maar enkele te noemen, ontleende hij aan bronnen uit o.a. literatuur en muziek. Bijzonder en kenmerkend voor Pessers werk las ik, waren de vaak gesculptureerde, soms barokke lijsten om zijn doeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten