Mijn eerste stukje over mens en natuur van j.l. 16 augustus was een beetje de inleiding op ons jubileumuitje van j.l. zaterdag 2 oktober naar het prachtige Parkgebied Oranjewoud n.a.v. ons 4,5 decennia samen zijn. Met z'n dertienen waren we, zes kleinkinderen variërend in leeftijd van acht tot veertien jaar en zeven z.g. volwassenen.
Eén voor één kwamen ze rond twaalf uur binnendruppelen in 'Grand Café Tjaarda'. Als eerste het kwartet uit Harderwijk al vrij snel gevolgd door het trio uit Amsterdam, en toen even later ook het kwartet uit Zwolle binnen was, was de ploeg compleet en kon het spel beginnen. Bijpraten, koffie en lunch, de één met een tosti, de andere met een twaalf uurtje of een uitsmijter Tjaarda, het maakte niet uit, het ging erin als koek. Verkwikt en verzadigd begonnen we daarna aan ons fietstochtje. Al was het in het fietsenhok eerst nog wel even zoeken naar de bij het sleuteltje passende huurfiets.
De hele nacht en een groot deel van de ochtend had het geregend, maar toen we op de fiets stapten was het droog. En het is droog gebleven ook, zelfs hadden we af en toe nog een mager zonnetje door het dikke wolkendek. Wat een geluk!
Ons eerste doel was de 'Ecokathedraal' van Le Roy aan de IJntzelaan in Mildam. Een weilandproject dat in 1983 is gestart en tot sint-juttemis kan doorgaan. De gebouwde objecten van los op elkaar gestapeld puin, doen me qua vormgeving vaak aan de maya-cultuur denken. Le Roy heeft zich er vast door laten inspireren, dat moet haast wel. Het weiland is verder een dicht begroeid bos geworden met een gevarieerde vegetatie en bovendien, tot plezier van de twee jongsten onder ons, met heel veel verrassende plekken.
Ons tweede doel was uitkijktoren 'De Belvédère'. De in 1924 in opdracht van hoteleigenaar Tjaarda op een heuvel gebouwde 30 meter hoge constructie van beton. Destijds de eerste van zijn soort in Nederland. De bomen steken de toren inmiddels wel naar de kroon, maar evengoed was het de moeite van het beklimmen waard. Het uitzicht op de wijdse omgeving is nog steeds fantastisch.
Met een bewust gekozen omweg door de prachtige omgeving fietsten we vervolgens naar 'Museum Belvédère', onze derde doel. In de tentoonstelling 'Beroerd Landschap' zagen we welke gevolgen het menselijk handelen ook kan hebben op natuur en cultuur. We zagen in de schilderijen processen van afbraak, ondergang, destructie en ravage. De weergegeven explosies in de apocalyptische verschrikkingen van Olphaert den Otter trokken nogal de aandacht van de jongetjes.
Ja kijk maar goed jongens, ook dat is mensenwerk, alleen wel even wat anders dan de ontwikkeling van de 'Ecokathedraal'!
Gelukkig waren de tot de vaste collectie behorende schilderijen aan de andere kant van het transparante museumcafé m.b.t. de menselijke tekortkomingen heel wat minder confronterend. In tegendeel juist, de schilderijen van kunstenaars als Werkman, Altink, van Doesburg, Zandvliet en vele anderen kenmerkten zich door een zekere ingetogenheid, gevoeligheid en verstilling. Waarbij de diverse uiteenlopende stijlen als realisme, impressionisme, expressionisme en constructivisme werden doorkruist.
Toen we het allemaal gezien hadden, waren we wel aan een drankje toe. Het prachtige museumcafé bood daar volop gelegenheid toe. Vanuit het museumcafé hadden we zowel in noordwaartse richting als in zuidwaartse richting een prachtig uitzicht op de omgeving. Maat en perspectief van het uitzicht werd sterk beïnvloed door het rechte kanaal dat onder het museum doorloopt. Of je nou noordwaarts keek of zuidwaarts, het kanaal gaf structuur aan het beeld.
Na de versnapering in het museumcafé fietste de hele meute terug naar 'Grand Café Tjaarda'. En nadat we de fietsen en de sleuteltjes weer hadden ingeleverd, konden we zowaar nog een uurtje buiten op het terras zitten. Wie had dat nog gedacht! De bitterballen smaakten voortreffelijk, al hebben niet alle kleinkinderen van deze lekkernij kunnen genieten. Zo is het leven, dan moet je d'r maar bij komen zitten. Maar bij tijd en wijle waren ze overal en nergens in en rond het Grand Café te vinden. Ze vermaakten zich volgens mij dan ook uitstekend!
Tegen een uur of zes gingen we aan tafel. Het diner was prima, de sfeer idem. Rond half negen zat het erop. Buiten regende het weer, maar dat kon ons nu niet meer deren. In de auto zaten we droog en een uurtje later waren we thuis. Einde van een leuke middag en avond met kinderen en kleinkinderen.
1 opmerking:
Ik vond het ook een heerlijk dagje, leuk en gezellig!
Een reactie posten