zaterdag, december 05, 2009

-utrechtsemusea-



Utrecht, las ik in de folder, is de stad van de Domtoren, de eeuwenoude grachten met hun werfkelders, zonnige terrassen, hofjes met verborgen tuinen, historische kerken en natuurlijk de stad van de bruisende musea. Utrecht heeft zeven grote musea t.w. het Centraal Museum waaronder ook het Rietveld-Schröderhuis en het Dick Brunahuis valt; het Universiteitsmuseum waaronder ook bastion, weerkundig instituut en sterrenwacht Sonnenborgh valt; het Spoorwegmuseum; het Nationaal Museum van Speelklok tot Pierement; het Geldmuseum; het Aboriginal Art Museum en het Museum Catharijneconvent. Kortom, in Utrecht is voor iedereen dus altijd wel wat te beleven!

Gistermiddag zijn we naar Sonnenborgh geweest en naar de tentoonstelling 'Beyond the Dutch - Indonesië, Nederland en de beeldende kunsten van 1900 tot nu' in het Centraal Museum.

Bastion, weerkundig instituut en sterrenwacht Sonnenborgh.

'Sonnenborgh' is van de vier bastions die om en nabij 1550 rond de oude stad Utrecht zijn gebouwd het best bewaarde. De bastions die met de invoering van het kanon als verdedigingswapen waren gebouwd op de meest kwetsbare plekken in de stadsverdediging hadden alle vier namen van hemellichamen. Bastion de 'Morgenster' bij de noordelijke toegang tot de Oudegracht is in de eerste helft van de 19e eeuw helaas gesloopt. Aan de zuidzijde van de oude stad werden behalve bastion 'Sonnenborgh' ook nog de bastions 'Manenborgh' en 'Sterrenborgh' gebouwd. 'Manenborgh' is ook redelijk behouden gebleven en gerestaureerd, maar van 'Sterrenborgh' zijn er slechts nog maar enkele overblijfselen die resten.

Bovenop het oude bolwerk 'Sonnenborgh' stichtte de bekende meteoroloog Christophorus Buys Ballot in 1854 een sterrenwacht en een weerkundig instituut, het KNMI.
Wij liepen gistermiddag door een uitgestorven museum, we konden dus in alle rust het één en ander bekijken en bestuderen. De grote telescopen van de sterrenwacht, er worden hier ook kijkavonden, speciale lezingen en cursussen georganiseerd lazen we. Lijkt me interessant om een keer mee te maken. De Meridiaanzaal, waarin tot begin twintigste eeuw met een speciale kijker, gericht op de meridiaan van Utrecht op 5º07'46,67" oosterlengte, de tijd werd gemeten. De weer en zonzaal met wetenswaardigheden over het weer en het zonnespectrum, en waarin je zelf ook allerlei proeven kan doen. En dan was er ook nog het Hodzelmans Planetarium met een astronomisch uurwerk, dat de actuele stand van de planeten laat zien. En verder was er nog een collegezaaltje en een prachtige bibliotheek te zien.

'Beyond the Dutch - Indonesië, Nederland en de beeldende kunsten van 1900 tot nu'

Even later liepen we een eindje verderop aan het Nicolaaskerkhof, in het Centraal Museum rond te stappen. Het Centraal Museum dat in 1999 is verbouwd en uitgebreid, is in oorsprong gevestigd in een middeleeuws Agnietenklooster. Er zijn buiten de vaste collecties van het museum, momenteel meerdere tentoonstellingen te bezichtigen, maar we hebben ons beperkt tot het bekijken van 'Beyond the Dutch'

Een overzichtstentoonstelling gewijd aan de wisselwerking tussen Nederlandse en Indonesische beeldende kunst in drie fases t.w. de koloniale tijd rond 1900; de dekolonisatie en onafhankelijkheid rond 1950 en de huidige fase rond 2000 die ze postkolonialisme noemen. Hoe kijken we naar beeldende kunst? Dat heeft in ieder geval veel te maken met de cultuur waarin we zelf zijn opgegroeid. Hoe kunnen we dan de kunstuitingen van andere culturen op hun waarde schatten? Het zijn interessante vragen die gesteld kunnen worden en o.a. voortvloeien uit de turbulente Nederlands-Indonesische geschiedenis. In de tentoonstelling kun je zien hoe Indonesische en Nederlandse kunstenaars als Raden Saleh, Abdullah Suriosubroto, Jan Toorop en Isaac Israels en vele anderen in de loop der tijden zich hierin hebben geuit en nog uiten.

Een imposante tentoonstelling, die enerzijds om goed te worden beleefd meer tijd en verdieping vroeg dan wij er gistermiddag aan hebben besteed, maar die anderzijds toch ook weer niet zo boeide, dat we de behoefte voelen er nog een keer voor terug te komen.

Geen opmerkingen: