De koffie met appelgebak in 'de Koekfabriek' in Zaandam ging er bij ons drieën in als de spreekwoordelijke koek. De Koekfabriek is een aardig cafe-restaurant met een terras aan de Zaan dat is gehuisvest in een gedeelte van de oude Verkadefabriek. Het is een parel in het huidige Zaanoeverproject en een mooi voorbeeld van hergebruik van oude industriële gebouwen.
Vandaar ging het verder naar Spanbroek, naar het 'Scheringa Museum voor Realisme' dat is gevestigd in een oud verbouwd schoolgebouw aldaar. Als alles volgens plan verloopt, zullen ze eind volgend jaar zijn verhuist naar het nieuwe museumgebouw dat een eindje verderop in aanbouw is. Met een door HR geregelde bouwhelm op, hebben we de vorderingen in de bouw naar het ontwerp van Herman Zeinstra van DOK Architecten uit A'dam, ook van dichtbij nog even goed kunnen bekijken.
Het 'Scheringa Museum voor Realisme' (voorheen Frisia Museum) is een initiatief van het echtpaar Scheringa-De Vries, behalve van de DSB bank en voetbalclub AZ ook liefhebbers en verzamelaars van magisch realisme. Tot de kerncollectie behoren werken van kunstenaars als Carel Willink, Pyke Koch, Wim Schuhmacher, Raoul Hynckes en Dick Ket. Maar inmiddels zijn daar een drietal deelcollecties aan toegevoegd t.w. Het realisme in Nederland tijdens het interbellum (werk van o.a. Jan Mankes, Charley Toorop, Edgar Fernhout en Jan van Tongeren) Het interbellum realisme internationaal (werk van o.a. Giorgio de Chirico, Tamara de Lempicka (zie inzet collage 'la Musicienne' uit 1929), René Magritte, Paul Delvaux en Salvador Dali) en het naoorlogse realisme (werk van o.a. Lucian Freud en Marlene Dumas)
Buiten de genoemde vaste collecties was er ook nog een overzichtstentoonstelling van de Duitse kunstschilder Hermann Markard (1926) te zien. Magisch realistische kunstwerken hebben mij tot op heden zelden of nooit kunnen beroeren laat staan ontroeren, integendeel! Maar alles wat ik in deze tot nu toe gezien heb, is prachtig vergeleken bij de macabere griezelschilderijen van de bejaarde Hermann Markard. Ik was blij dat ik weer buiten stond op een gegeven moment, die schilderijen hoef ik nooit meer te zien!
Via Groet, waar in het weiland tegen de duinen aan sinds de jaren dertig een door architect Ben Merkelbach ontworpen zomerhuis staat, eigendom van onze gezamelijke bekende TD, ging de reis verder door het duinbos naar het prachtige kunstenaarsdorp Bergen.
Na eerst een paar bitterballen en een wijntje in het 'Het huis met de pilaren' te hebben genuttigd, trokken we met de gids in de hand te voet verder door het dorp.
Ons doel was Park Meerwijk, circa 15 bezienswaardige villa's in 1915 als totaalplan ontworpen door jonge architecten van de Amsterdamse School t.w. G.F.La Croix, P.L. Kramer, J.F. Staal, M. Kropholler en C.J. Blaauw.
Park Meerwijk is één van de meest bijzondere projecten uit de Nederlandse architectuurgeschiedenis, het is destijds gebouwd om het kunstzinnige imago van Bergen te benadrukken.
Toen we ook dat gezien hadden, vonden we het wel mooi geweest. Van al het voedsel voor de geest vandaag, was onze maag een beetje gaan knorren. Hoogtijd dus om daar maar eens wat zorg aan te besteden, derhalve op naar Paviljoen Zeezicht in Castricum aan Zee. De slibtongetjes en lamsboutjes aldaar lieten we ons goed smaken! En met een pikketanisje binnen handbereik, hebben we daarna nog een poosje heel genoeglijk naar de zee zitten staren en naar de langzaam achter de kim verdwijnende zon.
Gisteren, een dagje Noord Holland samen met HR en JZ, oude makkers in kunst en architectuur. Als vanouds maar altijd weer bijzonder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten