zaterdag, februari 28, 2009

Aviodrome



De grote en oudste broer van de Boeing 737-800 van Turkish Airlines die afgelopen woensdag crashte bij Schiphol nabij de Polderbaan, staat sinds eind 2004 op het themapark Aviodrome in Lelystad. Het is een verhaal apart, hoe de ruim 30 jarige als PH-BUK geregistreerde KLM Boeing 747-206B, een jumbojet classic en vernoemd naar luchtvaartpionier Louis Blériot, daar terecht gekomen is.

Gisteren heb ik samen met Thijs en Mink het vliegtuig, dat vanaf 1978 tot 2004 onafgebroken gevlogen heeft voor de KLM, eens goed bekeken. Vreemd daar, zo'n enorm vliegtuig in de polder, en helemaal leeg! Ik ken ze alleen maar vol, als passagier. Wie weet, misschien heeft ditzelfde vliegtuig ons in het verleden wel van of naar New York gevlogen. Op een plakkaat bij de cockpit las ik de namen van alle captain's die in deze kist hebben gevlogen. Grappig, de namen K en P, twee bekenden van me, die beiden al enige jaren met pensioen zijn, stonden er ook bij. Zo zie je maar, als je maar lang genoeg meeloopt kan zelfs bij leven je naam al onderdeel worden van een museumstuk!

Drie bemanningsleden en zes passagiers van Turkish Airlines die in de gecrashte Boeing 737-800 TC-JGE, vluchtnummer TK 1951 zaten, zullen iets dergelijks bij leven niet meer mee kunnen maken. Op de reconstructie van de crash is goed te zien hoe het ongeveer gebeurd moet zijn. Een merkwaardig ongeluk, als een blad in de herfst naar beneden komen dwarrelen! Ik las dat het drama nog veel groter geweest zou zijn, als ze in plaats van op de absorberende klei, op een hardere ondergrond terecht waren gekomen. Vonken, brand, dat soort dingen. De komende dagen zullen we wel meer te horen krijgen, over hoe het nou zo heeft kunnen gebeuren.



Op 27 juni a.s. viert Nederland het 100-jarig bestaan van de gemotoriseerde luchtvaart. De tijdmachine in de centrale hal geeft een mooi beeld over dit item van 100 jaar terug in de tijd. Ongelooflijk eigenlijk, als je ziet wat de mens op technisch gebied niet allemaal bereikt heeft. Maar toch ook wel weer ten koste van een aaneenschakeling van soms wel heel domme ongelukken. Met vallen en opstaan, op een andere manier schijnen wij niet te kunnen leren.
Benieuwd welke lering uit de Poldercrash getrokken wordt!

Geen opmerkingen: