museumweekend

Rembrandt Harmensz. van Rijn is op 15 juli 1606 in Leiden geboren. Hij wordt algemeen als de grootste schilder van de Nederlandse Gouden Eeuw genoemd.
Nu leven we in het Rembrandtjaar omdat het 400 jaar geleden is dat hij geboren werd. Behalve een bloeiende souvenirbranche in deze, is er verder ook veel over te doen, de commercie weet er wel raad mee!
Er zijn in een tent bij kunstmatige vorst, door diverse kunstenaars uit binnen en buitenland, sculpturen van zijn werk in ijs en sneeuw gemaakt, er zijn nieuwe kunstboeken en postzegels uitgegeven, er speelt een musical, en her en der in het land zijn of worden nieuwe kunstwerken opgericht, waaraan zelfs Jan Wolkers op zijn 80ste met zijn "Ode aan Rembrandt" in Leiden een steentje heeft bijgedragen.
En in slot "Zeist" hebben we eind vorig jaar al, nieuwe "Nachtwachten" bekeken, geschilderd door de hedendaagse schilders Ernst Voss, Aldert Mantje en Jan Maris, ook bijzonder! (Al waren deze heren na eigen zeggen op het idee gekomen door de verhuizing van de echte "Nachtwacht" uit het Rijksmuseum i.v.m. de verbouwing, wat inderdaad een verhaal apart is)
En dan is er ook nog een schrijver heb ik ontdekt, ene Jörg Kastner die volgens mij in navolging van Dan Brown's kassucces "De da vinci code" met de thriller "Het blauw van Rembrandt" wil binnen lopen. Nogmaals, de commercie weet het allemaal wel aan de man te brengen, is dat erg? Ik vind eigenlijk van niet, maar je moet het wel beseffen.

Onlangs las ik in de kunstbijlage van de Volkskrant een stuk over Jan Cremer (1940) die mij eerlijk gezegd nog het meeste bijstaat door zijn boek "Ik Jan Cremer" wat ik eind 1964 op 21 jarige leeftijd heb gelezen.
Tijdens een televisieprogramma in 1960 bij Arie Kleywegt, vroegen ze hem iets te vertellen over zijn werk, hij had net "Japanse oorlog" geschilderd.
Iets over lichtval of iets kunsthistorisch, kennelijk kwam toen Rembrandt ook ter sprake, waarop Jan Cremer opmerkte: Rembrandt, wie is dat? Ik houd niet van sport!
Hij wist natuurlijk wel beter, maar in de kunstbijlage legt hij uit, dat hij geen zin had om een slaapverwekkend verhaal over zijn werk te houden, maar dat hij toch wel de aandacht voor zijn werk wilde vasthouden, men moest wakker blijven.
Een oneliner, zo'n recalcitrante opmerking.... pure marketing was het, over commercie gesproken! Het leverde hem natuurlijk wel het stempel van rebel op voor het grote publiek.
Zo zie je maar, kunst en de kunstenaar zijn en blijven een boeiend fenomeen!

Gisteren hebben we in het Groninger Museum zijn nieuwste schilderijen gezien. Een serie schilderijen "Zeegezichten" genaamd. Ik vond ze prachtig, de verschillen te zien tussen bijvoorbeeld de Noordzee en de Atlantic. Ik kon mij daar helemaal in vinden. Vaar je op de Noordzee, dan is het water donker, en zeker op het zuidelijk deel ook aardig troebel. Vaar je naar het noorden voorbij Schotland en de Orkneyeilanden, dan kom je geleidelijk aan onder de invloedsfeer van de Atlantische Oceaan, het water kleurt totaal anders, de golfslag is anders en je kan diep kijken.
Je vind de verschillen terug in het werk van Jan Cremer. Het is jammer dat de schilderijen te groot zijn voor onze woonkamer alhoewel, ik zou ze toch ook niet kunnen betalen! Misschien ga ik nog wel een keer kijken, ze hangen er dit jaar nog tot en met 22 oktober dus wie weet.