 |
| Dansende bomen in het Donkere Bomen Bos. |
Het mysterieuze Speulderbos in Putten, vroeger bij ons om de hoek, noemde ik tijdens de vele wandelingetjes met mijn kinderen vaak het Donkere Bomen Bos. (Van Olivier B Bommel). We liepen dan, vaak tegen schemeren, gezellig te griezelen met z'n allen. De Dansende Bomen, waar het Donkere Bomen Bos mee vergeven was, deden nog een schepje extra op onze griezelfantasieën. De kinderen kropen steeds dichter tegen mij aan, spoken zagen ze, en ik ook, in allerlei gedaanten. Lang geleden, maar ik denk zo af en toe nog met veel plezier terug aan deze mysterieuze wandelingetjes in het schemerdonker.
Verderop in het Donkere Bomen Bos lag, en ligt nog steeds, het Solsche Gat. En dat stond pas bekend als een echt mysterieuze plek. Het reële verhaal over dit gat is, dat het zeer waarschijnlijk tijdens de laatste ijstijd, evenals bijvoorbeeld het Uddelermeer, is ontstaan als een pingoruïne. En dat het als zodanig ontstane gat uiteindelijk Solsche Gat is gaan heetten, is mogelijk te verklaren door het feit dat Sol volgens het Middelnederlands Handwoordenboek van Verdam, poel betekent. Klinkt plausibel, maar dat is natuurlijk een alles, maar behalve mysterieus verhaal waar het Donkere Bomen Bos zo om vraagt.
Nee, dan is de legende over het klooster dat hier ooit door de aarde is verzwolgen veel spannender.
Volgens de legende stond op de plek van het Solsche Gat eens een klooster. Vanwege het liederlijke gedrag van de monniken, die ook nogeens de zonnegod Sol vereerden, verzwolg de aarde het klooster. Op gezette tijden zouden de klokken van het klooster nog te horen zijn, en zouden de geesten van de monniken verschijnen. Een zeer tot de verbeelding sprekend verhaal. Toch hebben we in al die keren dat wij daar waren, jammer genoeg geen klok horen luiden, en evenmin geesten van monniken tussen de Donkere Dansende Bomen zien zweven. Evengoed is en blijft het een mysterieuze plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten