Klei- en glijlaag in Noorwegen

In de plaats Alta in het noorden van Noorwegen schoof onlangs een heel stuk aarde met alles erop en erin de oceaan in. Dat zal in ons vlakke landje aan de Noordzee, dat voor een groot deel onder de zeespiegel ligt, niet snel gebeuren. Hier is uiteraard het omgekeerde goed denkbaar.
Aardverschuivingen, las ik, schijnen in Noorwegen wel vaker voor te komen. Dat zou, aldus een plaatselijke geoloog te maken hebben met de ontzilting van de dieper gelegen kleilagen door zoet grondwater. Aan het einde van de laatste ijstijd schijnen grote hoeveelheden klei te zijn afgezet in de diepere lagen. De klei is normaal behoorlijk stabiel, maar door de constante stroom van zoet grondwater (mogelijk door de klimaatopwarming) richting zee spoelt het zout langzaam uit de klei, waardoor de kleilaag instabiel wordt en het hele zaakje gaat glijden.

Een biertje op het terras van ons huisje nabij Trondheim.

Acht huizen zijn daarbij volledig in zee verdwenen nadat ze werden meegesleurd. De grootste aardverschuiving had een reikwijdte van meer dan 600 meter. De getroffen huizen waren vakantiewoningen en stonden bijna allemaal leeg, hulpdiensten die met een helikopter op zoek gingen naar eventuele slachtoffers hebben niemand gevonden, en ook is er niemand als vermist opgegeven.
Ik hoorde plots een luide knal, zegt een lokale bewoner. Toen ik doorhad wat er juist gebeurde, rende ik voor mijn leven. En daar kan ik mij wel het één en ander bij voorstellen.

Ons uitzicht vanuit de woonkamer.

Zelf hebben wij een stuk zuidelijker, nabij Trondheim, een keer in een huisje gezeten dat op de rand van de kustlijn stond. Daar, hoog op de rotsen hadden we vanuit de woonkamer een mooi en praktisch onbelemmerd uitzicht over de oceaan. Wat een sfeer, donker werd het niet of nauwelijks, we hebben dan ook praktisch de hele avond en nacht van het uitzicht zitten genieten. Van een mogelijk dieper gelegen onstabiele klei- en glijlaag hadden we toen gelukkig nog geen benul. Eerlijk gezegd kan ik mij de aanwezigheid daarvan op die locatie ook moeilijk voorstellen. Maar nu ik bovenstaande beelden gezien heb hou ik het zeker ook niet voor onmogelijk!

Sta in ieder geval wat minder onbevangen op de rotsen, je weet nooit wat er allemaal onder zit.