Al heel wat jaartjes luister ik vaak op de radio rond het middaguur naar 'Licht op Vier'. Een opgewekt programma van de AVRO dat onder redactie van Monique Meeuwis op werkdagen bij toerbeurten wordt gepresenteerd door Hans van den Boom en Maartje Stokkers.
Behalve een Prijs-CD kent dit programma ook het spelletje 'Nootschieten'. De luisteraars krijgen een zeer kort muziekfragment te horen uit een bepaald stuk, waarvan componist en naam van het stuk moet worden geraden. Elke middag komen er maximaal tien bellers door, de beller met het goede antwoord krijgt het geldbedrag uit de pot in CD-bonnen, waarna het spel de andere dag weer opnieuw begint met een muziekfragment en een tientje aan CD-bonnen in de pot. Wordt het stuk niet geraden, dan komt er een tientje in de pot bij, en kunnen de luisteraars de andere dag een nieuwe poging wagen.
Het spelletje kent een enthousiast groepje serieuze deelnemers. Maar één deelnemer die het in bijna elke uitzending lukt om door te komen is 'Kees uit Bloemendaal'. Een irritante flapdrol, een mannetje die zichzelf kennelijk heel graag op de radio hoort praten. En nooit heeft hij het goede antwoord, maar wel altijd maar weer dat geneuzel over de Spiegelzaal in het Concertgebouw, dat hij daar de afgelopen zondag weer zo ontzettend genoten heeft, van die dingen.
De tijd is echter beperkt in het spelletje 'Nootschieten'. Om maximaal tien bellers per keer aan de lijn te krijgen moeten de antwoorden daarom kort en bondig zijn, willen de overige bellers ook een kans maken om door te komen. Weliswaar doen Hans van den Boom of Maartje Stokkers altijd hun uiterste best om het met 'Kees uit Bloemendaal' zo kort mogelijk te houden, maar dat lukt vaak maar amper. Een irritante stoorzender, eigenlijk zouden ze hem moeten kunnen belemmeren nog langer mee te doen met 'Nootschieten'!
Maar mijn mening over 'Kees uit Bloemendaal' is een beetje veranderd, toen hij eindelijk een keer als winnaar uit de bus kwam. Er ontpopte zich een bijna kinderlijk emotionele Kees. Kees, de notoire praatjesmaker, bleek een bijkant ontroerend emotioneel mannetje te zijn. Spontaan brak hij in snikken uit toen hij gewonnen had, en ik voelde dat het niet gespeeld was. Allemaal een beetje overdreven, dat wel, maar toch vind ik sindsdien 'Kees uit Bloemendaal' een stukje sympathieker overkomen. Oordeel zelf maar door onderstaand fragment te googelen op Internet en te beluisteren.
http://www.radio4.nl/pip-nieuws/lichtopvier/2025/kees-uit-bloemendaal-wint-nootschieten.html
De oplossing was dus 'Agnus Dei', een deel uit het requiem "Messe des Morts" van Marc-Antoine Charpentier (1643-1704) door koor/orkest Concert Spirituel o.l.v. Hervé Niquet.
Ik denk dat erbij de componist in z'n graf ook wel een minzaam glimlachje vanaf zou kunnen, als hij zou horen hoe 'Kees uit Bloemendaal' aan de goede oplossing gekomen is. Gewoon van een lijstje uit 2008 waar allerlei componisten op stonden. Zucht, buitengewoon knap aldus Hans van den Boom, nou dat lijkt mij ook, hoe is het mogelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten