O & T voor Twee

Het weekend begon vrijdag in de namiddag al goed met een borrel en een etentje bij vrienden in de buurt. En op zaterdag en zondag werd onze tijd voor het grootste deel in beslag genomen door allerlei bezigheden, die we hadden gepland rondom de verzilvering van 'Gift for2'. O & T voor Twee ofwel 'Overnachten in een stad voor twee' en 'Tafelen voor twee' Een leuke surprise die we in 'Grand Café Tjaarda' in Oranjewoud tijdens ons jubileumuitje (zie stukje mens en natuur II van 4 oktober 2010) gekregen hadden van onze kinderen.

We begonnen zaterdag even na het middaguur in het kunsthalcafe in Rotterdam met een kop koffie en een lunch. We hadden een eindje gereden, dus daar waren we wel weer aan toe.


Het prachtige in 1992 gebouwde museum 'De Kunsthal', met maar liefst 3300 m2 expositieruimte, is het eerste ontwerp van de inmiddels wereldbekende architect Rem Koolhaas (OMA, Office for Metropolitan Architecture) dat ook werd gerealiseerd. Primair kwamen we naar 'De Kunsthal' voor de tentoonstelling 'I promise to love you' de z.g. Caldic Collectie, een verzameling hedendaagse kunst waaronder schilderijen, foto's, beelden en installaties van ruim zestig gerenommeerde kunstenaars uit heel de wereld, die sinds 2000 door verzamelaar Joop van Caldenborgh is verworven.



We vonden het een prachtige expositie, veel kunstwerken blonken uit in esthetiek, sensualiteit en fantasie. De werken fascineren, verwarren of intrigeren volgens de brochure puur door hun schoonheid, net als liefde op het eerste gezicht. Nou, dat konden we volledig beamen!

Het tegenoverliggende 'Natuur Historisch Museum Rotterdam' hebben we deze keer ook maar eens bezocht. Daar waren we echter vrij snel door heen, natuur historische musea vinden we interessant en vooral leuk om met kinderen te bezoeken. Er zijn her en der nogal wat van dit soort musea in het land die we gezien hebben. Een topper vonden we 'Museum Naturalis' in Leiden, zie stukje 1 februari 2008. Als je dat een keer gezien hebt is alles wat in het land op natuur historisch gebied te zien is van een andere orde. Maar goed, ook het NHMR was voor ons toch wel even de moeite van het bezichtigen waard.



Het 'Best Western ART Hotel Rotterdam' aan de Mijnsherenlaan paste aardig in het sfeertje van de dag. Overal veel kunst aan de muur, zelfs tot in de badkamer aan toe.


We zaten op de 11e verdieping en hadden een magnifiek uitzicht over het havengebied, de Nieuwe Maas en een deel van de stad. In de verte de Euromast en de ss Rotterdam, het nog in de vijftiger jaren door de Rotterdamse Droogdokmaatschappij gebouwde stoomschip. Dit schip spreekt me een groot deel van m'n leven al tot de verbeelding. Als jong pubertje had ik al tekeningen van dit schip aan de wand hangen, (zie stukje 'Erasmus' van 9 november 2008). Het heeft voor de HAL (Holland Amerika Lijn) tot 1997 dienst gedaan, waarna het is verkocht. Later heeft het om de één of andere reden een hele tijd op de Bahama's aan de ketting gelegen. In 2003 is het schip weer aangekocht door RDM en naar Rotterdam gehaald. En nu, nadat het grondig is gerestaureerd en verbouwd, heeft het in de haven een vaste plek gevonden als Cruise Hotel 'De Rotterdam'.




In restaurant 'Thuis' op de begane grond van ons hotel, waren we praktisch de enige klant. Het was ook nog vroeg, maar het eten smaakte er niet minder om. En daarna was het tijd om ons richting Kruiskade te begeven, waar we om halfacht onze reeds thuis bestelde tickets voor de musical 'La Cage aux Folles' moesten afhalen in het Oude Luxor Theater.



'La Cage aux Folles' vrij vertaald: 'Het Gekkenhuis' de letterlijke betekenis is 'de kooi met gekken'. Het is een verhaal over twee homo's, Albin (Jon van Eerd) en Georges (Stanley Burleson) die al jaren een gelukkig stel zijn. Ze runnen beiden in Saint-Tropez een travestieten nachtclub, die met sluiting wordt bedreigd door Edouard Dindon (Derek de Lint), een opkomend conservatief politicus die Saint-Tropez wil ontdoen van alle vunzigheid. Albin hult zich elke avond in zijn alter-ego Zaza en Georges, die eigenaar van de club is, speelt de gastheer. Georges heeft aan een slippertje in het verleden een zoon overgehouden, die hij samen met Albin heeft opgevoed en alle normen en waarden heeft bijgebracht die horen bij een sociaal leven. Als die zoon op een goeie dag thuiskomt, en vertelt dat hij gaat trouwen met de dochter van uitgerekend eerder genoemd opkomend conservatief politicus, zijn de rapen gaar. Van de zoon mogen zijn opvoeders niet voor hun ware aard uitkomen tijdens het bezoek van zijn aanstaande schoonouders. Hij wil zelfs zijn biologische moeder, die zich nog nooit met hem heeft bemoeid, tijdens het bezoek laten opdraven. Die laat echter ook nu verstek gaan, daarom komt Albin als moeder verkleed toch maar opdagen tijdens het bezoek. Aanvankelijk lijkt het goed te gaan, maar op een gegeven moment gaat het toch mis, en komt de ware geaardheid van beide opvoeders aan het licht.



'La Cage aux Folles' naar het boek van de Joods-Amerikaanse acteur, schrijver en zanger Harvey Fierstein (1954), is eind november, tijdens de opening van het nieuwe 'De La Mar Theater' in Amsterdam, in première gegaan in aanwezigheid van koningin Beatrix (zie stukje 'genodigde' van 4 januari 2011). Het heeft daar sindsdien alleen maar een volle zaal gekend. Maar ook nu, voor de eerste avond in het Oude Luxor Theater zat de zaal tot aan de nok toe vol. Wij zaten op de 6e rij, dus lekker vooraan, we hebben echt genoten. Een stuk vol van humor en liefde, maar vooral ook van acceptatie van andersgeaarden! Een leerstuk lijkt mij voor ieder weldenkend mens. Even voorbij middernacht waren we terug in ons hotel. Bij een wijntje nog een uurtje zitten kletsen over dit en dat, maar toen was het wel mooi geweest.

Na het ontbijt 's ochtends reden we rond elf uur richting Hoek van Holland. Even op de pier kijken. We waren niet de enige daar, goed ingepakt was het heerlijk wandelen in het zonnetje. Maar achter het glas met koffie en uitzicht op de Nieuwe Waterweg was nog lekkerder.



Door het Westland zijn we via Monster naar Den Haag gereden. Eigenlijk wilde ik bij Ter Heijde eerst nog even naar de 'Zandmotor' kijken, zie stukje van 19 januari j.l. maar dat hebben we bij nader inzien toch maar laten schieten. We wilden de expositie 'Leven in de brouwerij' van Jan Steen in het Mauritshuis gaan bekijken. Maar eerst waren we aan de lunch toe. Op het volle terras voor café Berger aan het Plein voor de 2e kamer, konden we half in de zon nog net een plekje vinden. Maar even later zijn we toch maar binnen gaan zitten, zo half in het zonnetje was toch net niet aangenaam. In het Mauritshuis was het een gekkenhuis, ontzettend druk, het had dus wel iets weg van een huishouden van Jan Steen. Duwend, dringend en schuifelend liepen we ons rondje langs de prachtige schilderijen van de oude 17e eeuwse meester.



De tentoonstelling loopt nog tot half juni a.s. misschien moeten we nog maar eens een keertje terugkomen als het wat rustiger is. Alvorens de auto weer op te zoeken, hebben we na het Mauritshuis nog een wandelingetje gemaakt over het binnenhof en langs het nieuwe 2e kamercomplex. Een ontwerp van architect Pi de Bruijn, dat er overigens ook al weer bijna 25 jaar staat. Ik heb hier heel wat voetstapjes liggen uit die tijd. Vanuit de NOS hield ik me toen bezig met de ontwikkeling, akoestiek en bouw van de opnamestudio's voor de parlementaire verslaggeving in het nieuwe gedeelte .


Onderweg naar huis hebben we een tafeltje voor twee besproken in Grand Café & Restaurant 'Hemels' in Amersfoort, want die kaart van de kinderen hadden we nog steeds op zak. Bij een beetje hemels weekendje hoort natuurlijk ook hemels te worden afgesloten, een passender eetgelegenheid konden we dan ook niet bedenken. Maar op de Hof hebben we buiten op het terras van 'De Pastinaeck' in de laatste zonnestralen van de dag nog wel eerst even een aperitiefje genomen!